The Breeders kenden hun grootste successen in de jaren 90, in het zog van andere supergroepen als The Pixies en Nirvana. Anno 2017 toert de groep rond de identieke tweeling Kim en Kelley Deal nog steeds de wereld rond en het zou wel eens kunnen dat er volgend jaar voor het eerst in bijna een decennium een nieuw album komt. In TRIX schotelden de drie dames, drummer Jim en ‘Kentucky Joe’ (crewmember van het jaar) ons alvast wat teasertjes voor, in een charmante set met ups en downs.
Het startschot was alleszins een up: het duurde even vooraleer Kim haar boeltje op orde had, maar vervolgens weerklonken de geweldige zanglijnen en ditto riff van ‘No aloha’ door de boxen. De soundmix zat goed voor het 90’s slacker rock-geheeltje waar The Breeders garant voor staan, alleen kwamen Kims vocalen er moeilijk bovenuit. Jammer, want het zijn toch haar stem en teksten die de muziek van The Breeders naar het allerhoogste niveau binnen hun genre tillen.
Classics als ‘Saints’ en ‘Invisible man’ passeerden al vroeg de revue en hielden de vaart in het concert. Wanneer die er toch even uit dreigde te gaan bij stiltes tussen de nummers door, losten de zusjes en diens kompanen dat op met speelse, spontane bindteksten en laconieke opmerkingen in wederzijdse richtingen. The Breeders komen live niet voor de dag als een of andere tot in de puntjes georganiseerde supergroepmachine met diva’s die de meest absurde rider-eisen stellen, maar wel als gewone mensen van vlees en bloed.
Daarin schuilt dan ook hun grote kracht: oprechte, menselijke emoties halen het hier van technische virtuositeit. Neem nu Kelley bijvoorbeeld: zij lijkt vaker te worstelen met haar besnaarde vriend dan dat ze er spot on de juiste noten uitkrijgt. Gelukkig voor haar zijn de songs die ze samen met haar zusje schreef zo geniaal dat dergelijke slordigheden moeiteloos door de vingers kunnen worden gezien. We mogen ook niet vergeten dat de Deals ondertussen al de zestig beginnen te naderen, al zou je dat niet zeggen als je vanavond Kims stralende glimlach tijdens de intermezzo’s aanschouwde. We kunnen hier alleszins spreken over de coolste ‘bomma’s’ ter wereld.
Naast de evidente klassiekers had de groep ook wat covers in petto: zo passeerden onder meer The Amps (een andere band van Kim), Pixies en hun gekende versie van The Beatles’ ‘Happiness is a warm gun’. Er was eveneens ruimte voor nieuw materiaal: ‘Wait in the car’, de in september nieuw geloste single, klinkt ondertussen al vertrouwd in de oren en past perfect in het oeuvre van The Breeders met z’n snedige gitaren, rauwe drums en stem. Verdere hoogtepunten waren het altijd emotionele ‘Off you’, vreemde eend in de bijt ‘Bang on’ en natuurlijk ‘Cannonball’, toch nog steeds de ultieme hit.
Met een rommelige, maar o zo charmante set van ruim anderhalf uur bezorgden The Breeders ons waar we voor gekomen waren: de mogelijkheid tot meebrullen bij de oldies en enkele glimpjes van het nieuwe album, dat er nu dan toch eindelijk aan lijkt te komen. Naar verluidt zou ook Courtney Barnett een steentje hebben bijgedragen aan die nieuwe plaat. Shpanneeeennnnd.
Trix programmeert binnenkort onder andere Tycho (1.11), Nele Needs A Holiday (8.11) en Perfume Genius (9.11). Een volledig overzicht vind je op de website van de zaal.