Verslag Sven Volckerijck, foto’s Pieter Verhaeghe
Mark Wetzels, van COEM en boyShouting, opende gisterenavond in de Gentse Handelsbeurs, eerst helemaal alleen, daarna samen met zijn COEM-maatje Stoffel. Ze speelden nummers van beide bands, en zowel songs van de eerste plaat als een nieuw lied van het deze zomer te verschijnen nieuwe album van COEM. We werden alvast erg nieuwsgierig gemaakt, en met erbovenop ook nog een Tom Waits-cover werd de zaal vakkundig opgewarmd voor het optreden van Billy Bragg.
Bij Billy Bragg mag je altijd een flinke portie politiek verwachten. Al ten tijde van Thatcher was hij een echte socialist, en stond hij mee op de barricaden, wat ook altijd uitdrukkelijk bleek uit zijn muziek. Hij liet op de hoezen een maximumprijs printen, koos onder meer voor de veelzeggende albumtitel ‘Talking With The Taxman About Poetry’ en zong ‘The Internationale’ en ‘There Is Power In A Union’. Dat politiek engagement heeft hij nog steeds, ook als vijftiger. En hij verkondigt het ook nog steeds uitvoerig tijdens zijn optredens. Nu kan je daarover zeggen wat je wil, maar in tijden van kredietcrisis en economische malaise is zijn boodschap relevant. Dat bewijst hij door aanpassingen in de teksten van oudere nummers, waardoor ze een hedendaagse touch krijgen. Helaas verpakt Bragg die boodschap muzikaal tegenwoordig minder goed dan vroeger, en dat valt op in een set waarin die oudere nummers niet alleen op veel herkenning kunnen rekenen, maar ook kwalitatief een pak beter blijken dan het nieuwere materiaal uit ‘Fight Songs’, zijn album uit 2011.
De hoogtepunten waren dan ook vooral ‘Greetings To The New Brunette’, ‘There Is Power In A Union’, ‘Must I Paint You A Picture?’, ‘Waiting For The Great Leap Forward’, ‘The Milkman Of Human Kindness’, ‘Sexuality’ (aangekondigd als zijn disco-hit),… Bovendien bleek Billy Bragg erg grappig in zijn bindteksten, vertelde hij hele verhalen, duidde hij songs en gaf de man uiteraard ook zijn politieke visie mee. Middenin het concert, toen de nieuwere songs de bovenhand hadden en hij wat prekerig werd, zakte het optreden een beetje in, maar met een blik gouwe ouwes had hij dat snel gefikst. Tussen zijn eigen nummers had hij ook al kwistig gestrooid met Woody Guthrie-songs, die hij met Wilco op twee aanbevelenswaardige platen bewerkte.
In de bisronde speelde Billy Bragg eerst een lied dat hij voor de radio-special rond de Titanic had gemaakt, waarin het perspectief van de ijsberg als uitgangspunt gold (‘The Story Of The Iceberg’), gevolgd door ‘La La La… Means I Love You’ en als finale uiteraard ‘A New England’. De zaal ging (alweer) volledig uit haar dak, en iedereen leek het er na het concert over eens dat dit goed was geweest. Wij hadden enkel een klein beetje moeite met de balans tussen muziek en politiek bij momenten, maar uiteindelijk slaagt de Engelsman met meer dan de hakken over de sloot.
Handelsbeurs programmeert later dit jaar nog onder meer Get Well Soon (13.10), Tom McRae (17.10) en Spain (06.12). Info, tickets en de volledige kalender vind je hier.