Als voorlaatste stop in hun Europese agenda hielden de dames van Ex Hex halt in de gezellig kleinschalige Trix Bar. Niet alleen wegens Mary Timony’s undergroundverleden maar ook danig onder de indruk van de melodieuze gitaarriedels die we op het vorig jaar verschenen debuut ‘Rips’ tegenkwamen, zakten we vol verwachting af naar Antwerpen.
Als voorprogramma van dienst maakt DVKES een erg goede beurt. Het viertal legt een catchy groove neer, en werkt deze af met de uitstekende vocalen van frontman Joos Houwen die uitpakt met een heel arsenaal aanstekelijke zanglijnen. Waar de mosterd nog steeds voor een stuk gehaald wordt bij Franz Ferdinand en aanverwanten, zoeken ze langs de andere kant ook duidelijk aansluiting bij de hedendaagse neopsychedelische golf.
Hun beheerste en professioneel overkomende aanpak staat wel in schril contrast met het punkrock-je-m’en-foutisme dat Ex Hex uitstraalt en hun onmiskenbare wortels in het begin van de jaren 90 blootlegt. Van bij het openingsduo ‘Don’t wanna lose’ en ‘Waterfall’ schudt leading lady Mary Timony zonder verpinken een resem aan de glamrock van T. Rex en Cheap Trick schatplichtige riffs en solo’s uit de glittermouwen. Deze invloeden worden tijdens de bisronde nog eens extra in de verf gezet met een cover van The Sweets ‘Fox on the run’.
Toch blijft het trio uit Washington DC ruimschoots op voldoende afstand van een classic rockgevoel, vermits dit resoluut de kop wordt ingedrukt door een nonchalante kadans en een overtuigde rammelpunkbenadering. Daarenboven weet Timony met haar wat onderkoelde vocalen en ondanks een live nogal slordige frasering steevast erg meezingbare, wat minimalistische poppunkstrofes te brengen. Wanneer bassiste Betsy Wright op bijvoorbeeld ‘How you got that girl’ de leadstem voor haar rekening neemt is dit overigens niet anders.
Nog aangevuld met ‘All kinds of girls’ van The Shods halen uiteraard nagenoeg alle nummers van ‘Rips’ de set. Terwijl single ‘Hot and cold’ voor het meeste herkenning in het publiek zorgt, maken het dreunende ‘Everywhere’ en het afsluitende ‘War paint’ minstens evenveel indruk.
Met hun charmant rommelige en complexloze passage in Trix zorgde Ex Hex voor een lichte opstoot van nostalgie naar een voorbije periode waarin niets moest en alles kon, en vakbekwaamheid grotendeels ondergeschikt was aan beleving.
Trix programmeert binnenkort onder andere Evan Dando (20.03), Sleater-Kinney (21.03) en The Dandy Warhols (22.03). Een volledige concertkalender, tickets en meer info vind je hier.