Verslag Marina and the Diamonds, Sziget Festival, 14 augustus 2015

door Emily Griffiths

Wanneer Marina Diamandis het podium opstapt, is het vooral de adem inhouden wat de zangeres vandaag heeft aangeschoten. De paarse catsuit, fluogroene oorsterren en een gigantische ‘Froot’ op haar hoofd vervullen al enigszins de verwachtingen, maar de combinatie met de backdrop vol planeten en sterren maakt het geheel in al zijn vrolijkheid helemaal af. Toch is het niet enkel het uiterlijk van de show die indruk maakt op het publiek.

Als je opener ‘Bubblegum bitch’ heet, is het niet moeilijk om categoriek in het genre van de bubblegumpop te worden geplaatst. Daar is overigens niets mis mee, als je het tenminste weet te brengen. Laat net daar Diamandis de tips and tricks van voormalige toergenoot Katy Perry prima te hebben afgekeken zonder af te vlakken tot een platte discoshow. Marina and the Diamonds houden een strak en gecontroleerd tempo aan op Sziget, waarin vooral de grote refreinen een prominente plaats in de set krijgen. Zo springt het quasi-anthem ‘How to be a heartbreaker’ er onmiskenbaar bovenuit, samen met de talloze fans aan het podium en de lange catwalk waar de zangeres al kusjes werpend gretig gebruik van maakt.

Marina_and_the_Diamonds_-_Froot_(album)

Nochtans heeft Marina and the Diamonds met meest recente plaat ‘Froot’ eerder een indie/synthpop-album gemaakt. Het nieuwe materiaal klinkt een stuk rauwer en meer groovy dan zijn voorgangers en biedt de zangeres live ook een stuk meer potentieel. Minstens moet worden gezegd dat Diamandis een stuk gelukkiger op het podium lijkt te staan. Naar eigen zeggen doet het zingen van ‘Happy’ elk verdriet bij haar wegsmelten, terwijl ze in ‘Can’t pin me down’ dan weer terecht beschrijft dat ze niet enkel als popicoon moet worden aanzien. Alhoewel dit songs zijn die schreeuwen om vooral door een intieme zaal te golven, werken ze ook prima in open veld.

Marina and the Diamonds werpen met dit concert Boedapest een visitekaartje toe dat nog geregeld zal worden bekeken. Dat pop in al zijn formaten, geuren en kleuren tegenwoordig een plaats krijgt op festivals is een evolutie waar voor- en tegenstanders van zullen blijven bestaan. Moest echter elke popshow eentje als deze zijn, zou die tegenkanting al een stuk minder zijn.