Verslag Ólöf Arnalds + And They Spoke In Anthems in de Centrale op 24.10 – Sober imponerend

door Wouter Jaques

Sinds haar passage in 2006 liet de IJslandse Ólöf Arnalds een hoop fans achter in het Gentse. Indiestyle zat op de eerste rij gekluisterd in de goedgevulde tribunezaal van de Centrale.

Support van dienst is de kersverse winnaar van de Gentse rock- en popwedstrijd De Beloften: And They Spoke In Anthems, pseudoniem van singer-songwriter Arne Leurentop. Op zijn palmares staat begeleiding van onder meer van Liesa Van der Aa, Sir Yes Sir en Helder. Laatst trok de Antwerpse-Gentse jongeman ruim een jaar door Australië en Nieuw-Zeeland als straatmuzikant. Dat bleek een goede leerschool te zijn voor zijn soloproject. Ingetogen doch krachtig pakte hij het publiek in.

Gewapend met een akoestische en elektrische gitaar, voetdrum, loopstation en straffe stem kreeg Leurentop – strak in het pak – de zaal stil. Het mag duidelijk zijn dat hij inspiratie opdeed bij Liesa Van der Aa, die loops als handelsmerk heeft, en Helder, die eveneens al zijn ledematen gebruikt en een eenmansorkest vormt met zijn vele instrumenten. Wat mocht de man een duizendpoot zijn? Bob Dylans ‘Stuck inside of mobile with the Memphis blues again’ bracht hij bovendien op een geniale wijze te berde.

And They Spoke In Anthems bewees met verve waarom hij de titel van meest beloftevolle Gentse artiest waard is. Onthoud die naam, want we zullen er nog van horen. Wij kijken alvast uit naar zijn debuutplaat, die we in februari mogen verwachten, en een Beloften-tour staat de komende maanden op zijn agenda.

olof arnalds

De hoogconjunctuur van de IJslandse popmuziek kende afgelopen jaar amper punten van verval. Het avontuurlijke en desolate eiland spreekt tot de verbeelding van zowat elke avonturier. Onze fantasie slaat dan ook spontaan op hol bij het horen van sprookjesachtige namen als Ólöf Arnalds. Enkele jaren geleden kenden we haar vooral als nicht van experimenteel muziekvirtuoos Ólafur Arnalds of van passages bij Múm. Maar na de verschijning van haar album ‘Sudden elevation’ weet ook de internationale pers de jongedame te vinden, mede doordat ze koos voor het commerciële Engels. Een teleurstelling zowaar, want de magie van de mysterieuze IJslandse taal, met zijn passionele klanken, ging verloren. Daarentegen kunnen we haar levensproblemen en wijsheden nu beter volgen en is de liefelijk ogende Arnalds dus toegankelijker geworden.

Met uitsluitend een akoestische gitaar als bondgenoot en omringd door vier staanlampen wist de uiterst charmante Arnalds met gemak haar publiek te imponeren. Het schattige IJslandse accent zal voor altijd in haar ronddwalen. Het gaf covers als ‘It ain’t me baby’ van Bob Dylan en Caetano Veloso’s ‘Maria Bethânia’ extra karakter.

Heel braafjes vloeide de set voort. Omwegen zal Arnalds zelden nemen, laat staan een afrit inslaan naar zeldzame popstructuren. De brave folkdame mag dus best wat meer lef tonen, al wist ze de eenvoudigste melodie volledig uit te puren. Meer dan wat akkoorden waren niet nodig, zeker niet als je beschikt over zo’n krachtige stem. Met gemak werd iedere song vol overtuiging en passie gebracht. Uitblinker in dat rijtje was ‘Call it what you want’, gezien de vele octaafsprongen in de zanglijn.

Uiteenlopende karakters werden met glans vertolkt en vloeiden slim in elkaar over. Zo overgoot ze mysterieuze en angstige momenten in ‘Í nýju húsi’ met zonnestralen en een brede lach. Op ‘Innundir skinni’ transformeerde de Scandinavische in een troubadour en ‘Treat her kindly’ werd wel heel gespannen gezongen, maar toonde ook het gevoel voor humor van de zangeres. ‘Seyðisfjörður’, naar een hip kunstenaarsstadje waar niks te beleven valt, stopte eerst al na enkele seconden. De hervatting werd onderbroken door een gsm uit het publiek. Zelden wisten we iemand zo grappig te reageren: “Is that my phone? Say I’m busy”.

Eindigen deed Ólöf Arnalds met een traditionele kniebuiging. Het publiek werd geëntertaind en genoot na van zoveel charme en zangtalent.

Democrazy programmeert binnenkort onder meer Crystal Fighters (01.11), Flying Horseman (07.11) en Primal Scream (13.11). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.

Ólöf Arnalds website

And They Spoke In Anthems website