De stadionrave van The Prodigy heeft overal zijn sporen nagelaten en Paaspop ligt er een beetje verfomfaaid bij. Het zondagochtendgevoel blijft lang hangen, maar op een festival is daar gelukkig alle tijd voor. Enigszins onverwacht groeit de laatste dag zelfs nog uit tot een topper, wat niet in het minst te danken is aan een fenomenale passage van Kaiser Chiefs.
Ook vandaag is een voormalig Serious Talent terug te vinden op het festival en het is er eentje dat blijft hangen. Na een kwartiertje Taymir in de Jack Daniel’s-tent zijn we er nochtans vast van overtuigd dat dit een rasechte, giechelige popband is die per toeval in een rockjasje is gestoken. Waren wij even mis. Vijftien minuten voor het einde schiet het viertal in een stroomversnelling en heeft het plots erg veel weg van een meervoudige Nederlandse Miles Kane, inclusief grommende gitaren en snedige drumparts.
Het wordt een traditie, Blaudzun in Schijndel. Dit jaar staat de Nederlander in de Phoenix-tent en die lijkt hem een stuk beter te liggen. Johannes Sigmond begint sterk met ‘Euphoria’ en weet dat niveau een uur lang moeiteloos aan te houden, geflankeerd door een wel bijzonder ijverige liveband. Waar in het verleden de vonken vaak niet oversprongen, lukt het vandaag wel. Het enthousiaste publiek laat zich meevoeren op de folky nummers en ‘Solar’ wordt de eerste meezinger van de dag. Paaspop moet er nog wat inkomen, maar de glimlach op het gezicht van de multi-instrumentalist spreekt boekdelen.
The Boxer Rebellion beperkt hun festivalslots dit jaar tot een minimum na een bijzonder intensieve tour de voorbije maanden. Kwaliteit in plaats van kwantiteit, het is zonder meer een welkome trend. De Britten staan in een volle Apollo heerlijk zwierig en lekker fris hun lichtvoetige indierock te spelen en krijgen met een akoestische versie van ‘Diamonds’ de hele tent mee. Die dekselse Depeche Mode-cover wordt hen dan ook ruimschoots vergeven, al was het maar omdat het publiek even in extase ging.
We herkennen hen als laatste voorprogramma van de Arctic Monkeys en zijn daarin niet alleen. The Strypes weten heel wat publiek naar de Jack Daniel’s-tent te trekken en genieten zichtbaar van de stevige respons op hun rauwe bluesrock. Het is telkens weer verbazingwekkend dat deze Ierse snaken slechts tussen de 16 en 18 jaar oud zijn en al met dit kaliber van songs naar voren komen. Hier en daar springt het viertal even uit de bocht in hun jeugdig enthousiasme, maar deze act kan wel eens potten gaan breken op de grote zomerfestivals.
Kaiser Chiefs maakten voor Paaspop graag tijd in hun drukke tourkalender en werden prompt tot zondagheadliner gebombardeerd. Het vijftal rond Ricky Wilson bewijst die plek echter dubbel en dik waard te zijn met een show om je vingers bij af te likken. Nieuwste album ‘Education, Education, Education and War’ krijgt een subtiele plek in de setlist, maar het slotfeest in de Apollo trekt zich pas echt op gang wanneer monsterhits ‘Ruby’, ‘I Predict A Riot’ en ‘The Angry Mob’ passeren. Ondertussen kruipt de frontman als vanouds in tentmasten en op bartogen en weet hij op de koop toe de cameravrouw rond zijn vinger te winden met een zoen en een zeemzoete slow. Er is duidelijk nog leven voor de Britten na het vertrek van Nick Wilson, wat we enkel maar kunnen toejuichen, en Paaspop met ons. Oorverdovend hard zelfs.