Na een glorieuze passage op Pukkelpop en een al even impressionante show in de Botanique, keerde de Britse artiest SOHN gisteren terug naar België. In de Box van de Ancienne Belgique stelde de producer zijn eerste langspeler ‘Tremors’ voor tijdens een uitverkocht optreden.
Op het laatste moment werd Samowar opgetrommeld om het voorprogramma te verzorgen. Geen slechte keuze volgens ons, want wij schreven eerder al dat haar ‘Thirsty Well’ wel past bij een SOHN-productie. Dat nummer overtuigde in Brussel trouwens weer het meest, dankzij z’n buitengewoon aanstekelijke refrein. Verder zat ook de Bronski Beat-cover meer dan snor. Ondergetekende zag de Antwerpse nu een derde keer op korte tijd aan het werk en moest wel vaststellen dat haar overige fabelachtige songs nog steeds moeilijk tot ons doordringen. Intrigerend zijn ze zeker, meer dan dat voorlopig nog niet.
Vervolgens was het de beurt aan SOHN, met z’n frêle stem, mooie liedjes en staande lampen. Bij een show van dit kaliber hoorde een gepaste lichtshow en dat had de Weense nachtvogel ook wel begrepen. Verder viel de podiumbezetting op. Twee bandleden werden, elk in een andere hoek, vrij ver naar achter gepositioneerd, terwijl de artiest zelf tussen twee lichtbakens in de punt van een driehoek opgesteld stond. Dat vonden we merkwaardig, omdat de muzikant zo meer dan ooit tevoren uit de anonimiteit trad.
“Goed begonnen, is half gewonnen”. Het is een cliché, maar bij concerten klopt het wel en is de start dus van bijzonder groot belang. Als je bij aanvang de aandacht van het publiek al niet kan trekken, wordt het immers moeilijk om later nog wel de toehoorders te boeien. Aftrappen met enkele onbekendere albumnummers was om die reden best risicovol, maar bleek voor Taylor een fluitje van een cent. Met z’n volle, levendige sound en engelachtige vocals zorgde de Brit er namelijk voor dat alle aanwezigen vanaf de eerste seconden aan zijn lippen hingen.
Terwijl SOHN zijn openingssalvo aanvoelde als een koele lentebries uit het Oostenrijkse gebergte, moesten hoogtepunten toch eerder gezocht worden tussen de stormachtige nummers die later zouden volgen. ‘Bloodflows’ overweldigde met een zinderende, alles verwoestende finale, ‘Lessons’ kreeg ons dan weer aan het dansen met zijn monsterbeats. Swingen deden we onverwacht ook tijdens het op plaat veel minder goede ‘Artifice’. Toch moesten er geen James Blake-ritmes aan te pas komen om te overtuigen. Het kaal gebrachte ‘Tempest’ bleek schoonheid in z’n puurste vorm, ‘Veto’ charmeerde onder stroboscooplicht met heel wat gedonder.
Zo scheerde SOHN eigenlijk een uur lang hoge toppen in een al bij al toch wel diverse set. Taylor heeft de nummers, de stem en de soul; meer hebben wij niet nodig om buitengewoon enthousiast huiswaarts te keren.
De Ancienne Belgique programmeert in de komende weken onder meer A Late Night With Laika (19.04), Lykke Li (27.04) en Jon Hopkins (03.05). Alle info, tickets en de volledige concertkalender vind je op de website van de AB.