Verslag The Pains of Being Pure At Heart + Fear of Men in DOK Gent op 27.06: perfecte vrijdagavondband

door Tiffany Devos

Toen Democrazy The Pains of Being Pure At Heart aankondigde voor een concert in DOK, claimden we mentaal al ons plaatsje op de eerste rij. Ook al had ‘Days of abandon’ toen het licht nog niet gezien, met de debuutplaat en de opvolger ‘Belong’ onder de arm hadden we vrij veel vertrouwen in het talent van deze New Yorkse band. De derde langspeler kon ons echter in aanloop van het concert niet helemaal overtuigen, maar we waren wel bereid om hen een kans te geven live het tegendeel te bewijzen.

Het was lang geleden dat we nog zo gecharmeerd werden door een voorprogramma. Het is geen toeval dat Fear of Men op tour is met The Pains, ze brengen namelijk datzelfde fuzzy noisepopgitaargeluid. De band uit Brighton zag er misschien een beetje braaf uit, maar de shoegazy sound stond er. De strakke gitaarriedeltjes werden gecomplimenteerd door samenzang van de bassiste met de frontvrouw die uitstekend bij stem was. De korte popnummers en oeh-oehs volgden elkaar in snel tempo op en gaven ons geen kans om verveeld te worden. Het viertal kan hun eerste Belgische passage geslaagd noemen.

The Pains of Being Pure At Heart - Days of Abandon

Tussen de twee groepen door vingen we de laatste zonnestraaltjes langs het water op DOK op, waarna we naar binnen gelokt werden door de tonen van ‘Until the sun explodes’ uit de nieuwste van The Pains of Being Pure at Heart. Aangekomen zagen we dat zangeres Jessica van het voorprogramma de main act vervoegde op synths én als co-leadzang. Zo nam ze bijvoorbeeld de nieuwe song ‘Kelly’ voor haar rekening en gaf ze door haar uitstekende achtergrondvocalen een extra dimensie aan Kip Bermans stem en composities.

De hipsters, zo mogen we ze wel noemen als we de bassist met rood groot brilmontuur, de frontman in regenjas en de drummer met een paars T-shirt met eenhoorns in rekening brengen, waren dan misschien niet het meest spraakzaam en bovendien vielen er enkele awkward silences tijdens het stemmen, hun liedjes brachten ze wel met overtuiging. Het vijftal creëerde een vol gitaargeluid dat bij momenten explosief uithaalde. Wanneer zanger-gitarist Berman dan wel voorzichtig het woord nam, was het om ons even te wijzen op hoe cool DOK wel was, maar dat de omstandigheden van de circusdieren 100 meter verderop niet kunnen. Vervolgens droeg hij enkele depressieve liedjes aan hen op.

The Pains of Being Pure At Heart brengen vandaag de dag een goeie mix van oud en nieuw werk. In de eerste bisronde zorgde ‘Ramona’ uit de eerste plaat zelfs voor een van de mooiste momenten wanneer Berman het solo bracht op gitaar. Bovendien spaarden ze één van hun beste nummers  (‘Belong’) voor in de tweede bisronde. Gewaagd vonden we dat. Ze kunnen het zich echter wel veroorloven, want de band rond Berman heeft meer dan genoeg kwaliteitsmateriaal om uit te kiezen.

Of The Pains nu overtuigd hebben? Absoluut, na een perfecte vrijdagavond zijn we alleen nog meer fan. Ook die nieuwe plaat is op weg om ons finaal over de streep te trekken. Vandaag staat ‘Days of abandon’ alvast op repeat.

Setlist:
Until the sun explodes
Heart in your heartbreak
The body
Kelly
Simple and sure
Come saturday
Young adult friction
Life after life
This love is fucking right!
Eurydice
The Pains of Being Pure At Heart
———————————–
Ramona
Everything with you
———————————–
Belong

Democrazy programmeert in de komende weken nog onder meer Phosphorescent (02.07),  Mercury Rev (12.07) en Cloud Nothings (23.08). Info, tickets en de volledige kalender vind je op de website van de concertorganisator.

Website The Pains of Being Pure At Heart