Bij Indiestyle dragen we het promoten van beloftevol talent hoog in het vaandel. Aangezien dit een belangrijk deel van ons mission statement is, willen we jullie nóg beter en sneller op de hoogte te houden van de nieuwste ontwikkelingen in muziekland. Daarom introduceren we dagelijks een nieuwe band/artiest die laatst een fantastisch nummer uitbracht.
Het lijkt wel alsof ze in Zweden een onuitputtelijke bron aan muzikaal talent hebben. We schreven in onze Discovery eerder al over Zweed Yung Gud en voorspelden dat Seinabo Sey genomineerd zou worden als BBC Sound of 2015 – achteraf bekeken waren we fout, maar dat wil niet zeggen dat ze geen groot talent is. Vandaag willen we het graag hebben over landgenote Nadia Nair. De zangeres is half Maleisisch en half Zweeds, en net als haar roots zijn de invloeden in haar muziek van verschillende strekkingen. Nair keerde verschillende platenbazen de rug toe toen ze een gehele weg uitgepland hadden voor haar: die van de ster à la M.I.A., volgens haar omdat ze “half Indisch is en opvallende kleren draagt”. Daarop antwoordde ze dat ze niet iemand wil zijn die ze niet is. Zeker van wat ze wil, dat is de vrouw wel. Ze heeft altijd moeite gehad met het kiezen van één bepaald genre waar ze zich volledig op toe zou spitsen, maar wanneer ze Kate Bush ontdekte, realiseerde ze zich dat dat ook helemaal niet hoeft. Haar werk heeft wél een bindende factor: een soulvolle stem.
Nadia Nair debuteerde in 2013 met ‘The Bon Voyage ep’, en na een jaar lang radiostilte keerde ze vorige week terug met ‘Beautiful poetry’. Voor haar nieuwe single schakelde de Zweedse bevriende muzikanten in, die er voor zorgden dat haar typische stem nog beter uitkomt. Het nummer klinkt even opgewekt als altijd, maar lijkt toch volmaakter en volwassener dan haar debuut. Zoals eerder gezegd is het moeilijk om een etiket te plakken op deze Scandinavische schone haar geluid, maar wij wagen ons er toch aan: elektronica meets soul meets pop. Wat vanalles, ook wel de moeite om te beluisteren.