Humo's Rock Rally 2012 – Halve finale Antwerpen 01.03 - preview

door Bart Somers

Humo’s Rock Rally 2012 nadert de beslissende fase. Van de 100 deelnemers aan de preselecties werden er 80 genadeloos terug verwezen naar de repetitieruimtes. De eerste halve finale vindt op 1 maart plaats in TRIX te Antwerpen (info & tickets). We sommen nog eens onze bevindingen over de deelnemers voor jullie op. Natuurlijk zijn we het niet altijd eens met de jury, anders zou de fun er snel af zijn. Helaas voor de kandidaten die wij wel de halve finale hadden gegund: de scheidsrechter beslist.

1. The DukesLuisteren

Preview Deze groep heeft begrepen dat een wedstrijd vaak de beste manier is om jezelf in de kijker te spelen. Met hun eenvoudige rock die klinkt als een rustige variant van The Van Jets behaalden ze al goud in de Ambush Rock Rally en brons in De Beloften. Klinkt aangenaam, zonder echt een killer te zijn.

Live verslag We kennen minstens 4 bands die The Dukes heten, wat dat betreft blinken Dukes niet echt uit in vindingrijkheid. Ze speelden klassieke indie rock en hadden alvast gillende fans, een goed begin. De eerste liedjes hebben potentieel, al waren de strofen beter dan de refreinen. Hun laatste nummer kon minder bekoren.

2. Humble FlirtLuisteren

Preview Humble Flirt schopte het onlangs tot in de finale van Frappantpop met hun op post-punk geschoeide indie rock. Op vi.be weet vooral het aanstekelijke ‘Love, Lust, Waste of Time’ ons te paaien, de twee andere songs blijven vooral verdienstelijke pogingen.

Live verslag Afsluiten doen we met Humble Flirt, een groep met een zingende drummer. Das Pop deed het hun ooit voor, zo menen we ons te herinneren, met een Bent Van Looy die lang geleden zijn songs ten berde bracht van achter de drums. De groep klinkt solide en op elkaar ingespeeld, en doet ons toch denken aan de Rode Duivels waarvan je weet dat er meer in zit. Met het nodige werk, en misschien een echte frontman die zich vrij kan bewegen, moet Humble Flirt wel een stap verder kunnen zetten.

3. Lili GraceLuisteren

Preview Als we ooit een moord gaan plegen, zetten we Lili Grace op in de auto. Hun minimalistische songs hebben een rustgevend effect en bouwen tegelijkertijd een fascinerend spanningsveld op. Zeker checken als je zoals wij houdt van Soap&Skin of The Cranes.

Live verslag Met Lili Grace verschenen de zusjes Nelle en Dienne op podium. Ze deden al voor de tweede keer mee aan de Rock Rally maar nu meer beslagen dan vorige keer. De zusjes spelen cello en piano aangevuld met hier en daar wat elektronica. Ze brengen songs die bestaan uit repetitieve, minimalistische stukjes die langzaam spanning opbouwen met daarboven hun stemmen waarmee ze niet alleen engelachtig kunnen zingen maar ook hard en ongenadig weten uit te halen. Voor de eerste keer hadden we het gevoel dat er echt iets gebeurde op het podium. En ook in de zaal merkte je dat het enthousiasme zich meester maakte van het publiek. Deze groep mag wat ons betreft zo door naar de volgende ronde.

4. Nevada FellowLuisteren

Preview De buren van Nevada Fellow zijn ongetwijfeld gelukkige mensen. Niet alleen houdt hij zijn songs met enkel zijn stem en zijn gitaar moeiteloos onder de laagste decibelgrenzen, hij doet dit zo knap dat we ook deze man finalekansen toedichten.

Live verslag Onze verwachtingen lagen hoog voor Nevada Fellow en de jonge singer-songwriter weet deze met enkel zijn akoestische gitaar volledig in te lossen. Met slechts wat getokkel en fluisterende zang creëert de jongeman een begeesterende sfeer, vooral in het eerste en het derde nummer. Een zootje ongeregeld rechts achteraan de zaal probeert hem met opzettelijke kreten en gejoel uit het lood te slaan, wat gelukkig niet lukt en ons nog meer overtuigt van de kwaliteiten van deze artiest.

5. Sleepers’ ReignLuisteren

Preview Als je de naam Sleepers’ Reign ziet, verwacht je pure dreampop. Die redenering klopt maar half. Zweverig is de muziek zeker, maar ook vrij experimenteel. Slaapverwekkend is dit alleszins niet, al zoekt de groep nog teveel naar zichzelf om onze aandacht vast te houden.

Live verslag Zelden hebben we een groep letterlijk zo compact gezien als Sleepers’ Reign aan het begin van hun set, met vier bandleden op zowat vier vierkante meter. Het lijkt wel of deze jongens zijn opgegroeid naast een chemische fabriek en hopen psychedelische dampen hebben ingeademd. De zanger tilt de eerste song naar een hoger niveau. Lied twee bloedt een beetje dood en verbergt het gebrek aan kwaliteit onder de geluidslagen, terwijl bij de afsluiter het vet helemaal van de paddenstoelensoep lijkt.

6. Geppetto & the WhalesLuisteren

Preview Hebben we met Geppetto & the Whales een zekere finalist? Hun folky popsongs, bijna één voor één parels, passen perfect tussen Fleet Foxes en Mumford & Sons, en staan ook sterk op zichzelf. Ondanks de mindere groepsnaam is dit misschien wel onze favoriet nummer één voor de eindzege.

Live verslag Geppetto & The Whales mocht het rijtje sluiten. Als ingewijden in De Afrekening waren de verwachtingen toch wel wat hooggespannen, maar als er iemand verder gaat vanavond zijn het deze jongens wel. Ze deden wat van hen verwacht werd, toonden vakmanschap en hebben de allure om grotere zalen te vullen. Met hun folky popsongs halen ze wel wat teveel de mosterd bij het succes van bands als Mumford & Sons, onvermijdelijk als je de banjo erbij haalt.

7. Jane and the WiresLuisteren

Preview Een singer-songwriterproject dat klinkt als een hechte band? Die beschrijving geldt zeker voor Jane and the Wires, die dankzij de bluesy en energiek rockende gitaren en de vrouwenstem meer dan eens aan The Kills doen denken.

Live verslag Een band als Jane and the Wires verdient nog voor ze één noot gespeeld hebben bonuspunten voor de verschijning van de zangeres, met een prachtig opvallend knalrood kleedje. We hoorden 3 knappe songs, waarvan de laatste een potentiële radiohit is. Denk aan het snellere werk van The Kills op peppillen. Deze muziek zou niet misstaan in een half louche café naast Route 66.

8. Nelly AnnLuisteren

Preview We zouden de prachtige stem van deze Antwerpse durven te verwarren met die van Joni Sheila, een andere singer-songwriter die deelneemt aan Humo’s Rock Rally. De iets te naakte songs van Nelly Ann vervelen een beetje, al kan dat op het podium mét band helemaal anders zijn.

Live verslag Alleen met een gitaar op het podium kruipen bleek vanavond niet zo’n best idee. Nelly Ann heeft een mooie stem, kan gitaar spelen, maar mist iets dat haar boven de ontelbare singer-songwriters laat uitstijgen. Dat werd het meest duidelijk toen ze een nummer van Lana Del Rey coverde. Doorleving kan ze nog onvoldoende in het nummer leggen en daardoor blijft ze te weinig beklijvend.

9. Radial SequenceLuisteren

Preview Vergeet milieuvriendelijke brandstof, Radial Sequence wil je laten opstijgen zonder vliegtuig. In ‘Shades of Green / I’m Submarine’ lukt dit voortreffelijk, horen we daar The Verve? De andere titels in hun player lijken alleen te consumeren onder invloed.

Live verslag Na heel wat vertraging opgelopen te hebben door koning winter mochten de mannen van Radial Sequence openen. We geven toe, het is een heel bewonderenswaardige prestatie om als beginnende band meteen tegen een muur van armkruisende toeschouwers te moeten opboksen, daarom dat we ook meteen heel wat sympathie hadden voor Radial Sequence. Met hun hoopvolle, doch meewarige deuntjes zetten ze meteen een fijne toon voor de rest van de avond. De leden van de band stonden goed hun mannetje en wij sluiten hen dan ook graag in onze armen als mogelijke oproermakers in ons Vlaamse muzieklandschap.

10. TouristLuisteren

Preview Nooit geweten dat hip hop in ‘t Antwaarps zo natuurlijk kon klinken. Dat Tourist zijn raps ook kan verwerken in folksongs à la Katastroof zonder dat dit één seconde geforceerd overkomt, maakt het alleen maar mooier. Recht uit ‘t hart, lijkt het, en daar hebben we het wel voor.

Live verslag De voorste rijen voor het podium worden veelal bezet door de fans die met de band meekomen. Als voor Tourist de eerste rij wordt bezet door baseballpetjes, kan het niet missen, Tourist ofwel Johannes Faes is een hiphop act. Dat Tourist uit Antwerpen komt is al snel duidelijk. Zijn eerste nummer ‘Mijn Stad’ is een lofzang over Antwerpen, herstel Aentwaerpe, want de raps zijn in het Antwerps dialect. Zijn andere twee songs worden naast de beats ook ondersteund door een saxofonist wat het optreden extra kleur geeft.

Check hier de previews op en de verslagen van alle preselecties

Humo’s Rock Rally op de site van Humo zelf