Humo’s Rock Rally 2012 nadert de beslissende fase. Van de 100 deelnemers aan de preselecties werden er 80 genadeloos terug verwezen naar de repetitieruimtes. De tweede halve finale vindt op 4 maart plaats in de Vooruit te Gent (info & tickets). We sommen nog eens onze bevindingen over de deelnemers voor jullie op. Natuurlijk zijn we het niet altijd eens met de jury, anders zou de fun er snel af zijn. Helaas voor de kandidaten die wij wel de halve finale hadden gegund: de scheidsrechter beslist.
1. Bowie Peru – Luisteren
Preview De muziek van Bowie Peru lijkt aanvankelijk wel een salvo energiepillen en zorgt ervoor dat we wakker schieten en blijven. Een overdaad aan teveel van dezelfde luide gitaren en monotoon vrouwengekrijs resulteren in opluchting als we na enkele luisterbeurten de player afsluiten.
Live verslag Het was Bowie Peru dat deze avond het publiek het makkelijkst naar zijn hand wist te zetten. De rock ’n roll werd gedragen door ervaring, nerveuze gitaren en een furieuze zangeres – één met ballen, en een pint in de hand. We zagen de grootsheid van Yeah Yeah Yeahs, maar misten een backing vocal. De durf en het zootje gitarenspielerei mogen een ronde verder.
2. Chloë Carrette – luisteren
Preview De muziek van deze jongedame sprak ons op vi.be al aan tijdens de vorige editie van Humo’s Rock Rally, de live-prestatie bleek als semi-soundmixact echter onvoldoende. De duidelijke evolutie richting volwassenheid en experimenteerdrift maken het songmateriaal in elk geval niet minder catchy dan twee jaar geleden.
Live verslag De aftrap vanavond is voor de schone Chloë Carrette. Geen gitaren, bas en drums op het podium, maar we horen muziek van een tape. Twee jaar geleden deed de nu 18-jarige zangeres ook al mee met de rally, toen kon ze de jury niet overtuigen met haar soundmix optreden. Ook dit jaar verwachten wij niet dat ze doorgaat. Hoewel ze een mooie stem heeft, hoort haar poppy r&b toch beter thuis bij Idool of The Voice.
3. Dorian and the Grays – luisteren
Preview De snedige indie rock van Dorian and the Grays klinkt zo catchy dat hij niet zou misstaan op albums van The Strokes, Arctic Monkeys of andere Kaiser Chiefs. Zo aanstekelijk dat we er het gebrek aan eigen geluid met plezier bij nemen en erg benieuwd zijn naar de impact die dit live zal hebben.
Live verslag Dorian and the Grays mogen als tiende act de preselectie afsluiten. Het gevaar is er dat het publiek al richting huis gaat na zo een lange avond. Verrassend genoeg is niets minder waar, voor het eerst komen de bezoekers pas echt los. Met hun vrolijke Beatlesque indie rock hebben ze het publiek dus zonder veel moeite ingepakt. Of dit ook met de jury gebeurt is te betwijfelen, erg origineel is hun muziek niet.
4. Float Fall – Luisteren
Preview Het is niet iedereen gegeven om langer dan 2 minuten te boeien met soundscapes en consoorten. Float Fall is een duo uit Leuven dat de valkuilen van het genre omzeilt met sobere, geïnspireerde ritjes langs een feeëriek gedecoreerd pad. Verveling is een woord dat niet bestaat in hun wereld.
Live verslag Het heeft heel wat voeten in de aarde voor het meisje en de jongen van Float Fall aan hun set kunnen beginnen. Openen doen ze met rustige shoegaze à la Beach House die ingetogen over het publiek rolt als eb en vloed op een windstille dag. Als vanaf song twee de zenuwen verdwijnen, zie je het duo groeien en brengen ze knappe liedjes met fijne samenzang, erg ingetogen allemaal maar zo mooi dat we regelmatig aan The xx moeten denken. Iets te statisch misschien, wat in een eigen show perfect op te lossen valt door heel het podium het ganse optreden in een rookgordijn te hullen.
5. Paper Fox – Luisteren
Preview Altijd speels en opgewekt, die eenvoudige indietronicaliedjes van Paper Fox, een jongedame uit Gent. Een aangename stem, aanstekelijke songs en frisse melodieën, dit zijn de ingrediënten waarmee deze artieste ergens in 2011 ons hart wist te veroveren.
Live verslag Een frisse jongedame uit Gent, bijgestaan door 2 muzikanten maar toch aangekondigd als een solo-artiest: Paper Fox bracht lichtvoetige indietronica met inhoud. Ze stond behoorlijk stevig op het podium en kan bogen op voldragen nummers. Het publiek kon dit erg smaken.
6. Reena Riot – Luisteren
Preview Afgaande op de zichzelf zoekende nummers die we op vi.be horen, vaak meer losse riffs en zang (met een weliswaar hele mooie stem) dan echte songs, hebben we er het raden naar hoe Reena Riot aan de mooie optredens komt die haar agenda sieren. Geeft deze Gentse ons live lik op stuk?
Live verslag De enige frontvrouw van de avond was als derde aan beurt. Zet een blonde deerne met een gitaar op het podium, en iedereen zwijgt. Reena Riot had een klok van een (hese) stem en begon haar set origineel. Als begeleiding had ze niets meer nodig dan haar lichaam. Het eerste nummer bestond uit stamp stamp handjeklap en vocalen. Dat was genoeg om te boeien. Daarna ging ze verder met een gitaar, en kreeg ze nog steeds de zaal stil. Maar of we nu zin hebben om er een hele plaat van te beluisteren valt te betwijfelen, daar heeft ze toch nog wat betere songs voor nodig.
7. The Compact Disk Dummies – Luisteren
Preview Vanaf seconde één werkt de electropunk van The Compact Disk Dummies op je adrenalineproductie. Na herhaaldelijke luisterbeurten blijft er echter geen enkele song in ons hoofd hangen en moeten we besluiten dat we collega’s als Goose, Crystal Castles en LCD Soundsystem beter vinden.
Live verslag Het werd tijd voor wat synths. The Compact Disk Dummies, twee broers, brachten vol overtuiging elektropunk zoals die hoort te zijn. Er werd echter iets teveel afgekeken bij voorbeelden als Waxdolls (komaan, dezelfde resorts onder je synth) en Crystal Castles zonder iets nieuws te voegen. Veel lawaai, maar met de versterking van de gitaar op het eind hadden ze toch een nummer dat de boel op stelten kan zetten. Zolang ze het zelf leuk blijven vinden, kunnen we dat alleen maar aanmoedigen.
8. The Herfsts – Luisteren
Preview Mannen luisteren beter niet naar The Herfsts tijdens het plassen, want catchy indie rocksongs als ‘Make Waves’ en ‘Two Dancers’ maken stilstaan onmogelijk. Om met prijzen te gaan lopen mist de band nog wat in de breedte. Doorbreken in de UK lijkt ons met zo’n naam eerder utopisch.
Live verslag Dat enthousiasme bleef ook bij volgende groep doorleven. Met The Herfsts verschenen zeven jonge honden op het podium met een attitude van wij zullen de boel hier wel eens inpakken. Dit is het soort groepen waarbij het ofwel helemaal lukt, ofwel gaan ze faliekant op hun bakkes. In dit geval lukte het wonderwel. Het zootje ongeregeld had een paar opwindende songs met ballen die zelfs een deel van het publiek aan het dansen brachten. Hun energieke songs en live performance deden ons denken aan de post-rock van And So I Watch You From Afar maar dan afgewerkt met zang. The Herfsts lijkt ons wel een kandidaat om het tot in de finale te schoppen.
9. Tubelight – Luisteren
Preview Een groep die al enkele jaren evolueert is Tubelight. ‘Time to Kill’ en ‘Need It’ klinken overtuigend en zouden hun plaats hebben op een album van The Strokes. Een eigen geluid en een selectievere songkeuze zouden het niveau van hun player nog omhoog helpen.
Live verslag De eer om vanavond de debatten te openen is weggelegd voor Tubelight, dat zich boven verwachting goed kwijt van die taak. Ze starten krachtig met een vol, stevig en schurend gitaargeluid. Hun tweede song is trager maar wel goed opgebouwd, we horen veel meer power dan in hun studiowerk. Dat ze zich laten vangen door de pose die voorschrijft dat het als shoegaze-band verboden is om contact te zoeken met je publiek nemen we er dan maar bij. Hamont-Achel is wakkergeschud.
10. Young Colour – Luisteren
Preview De liedjes van Young Colour vormen een trage achtbaan die je eerst naar boven sleept en je dan traag meeneemt door bochten en loops die elk een andere kleur hebben. Instappen is je laten meevoeren zonder te weten waarnaartoe. Young Colour zelf lijkt de weg over zweverige paden gelukkig wel goed te kennen.
Live verslag De jongens van Young Colour serveerden ons een fijne psychedelische trip die deed denken aan groepjes als Bear In Heaven. Beetje dromerige muziek, opgebouwd uit vele laagjes waar zeker nog veel in te ontdekken valt. Het is natuurlijk moeilijk een publiek mee te nemen op een trip in je muzikale universum als je maar drie songs de tijd hebt, maar Young Colour miste nog wat podiumervaring. Young Colour heeft in onze ogen duidelijk potentieel en we kijken uit naar hoe ze in toekomst gaan evolueren. We kunnen wel moeilijk hun kansen inschatten om de volgende ronde te halen.
Check hier de previews op en de verslagen van alle preselecties