Alvorens onze redactrice op vakantie vertrok, liet ze een digitaal kattebelletje achter: “zoveel leuke liedjes deze week!” luidde de boodschap. Dat kunnen we enkel maar beamen als we hieronder naar het afspeellijstje luisteren. We stellen voor dat jij de favorieten van onze schrijvers ook een kans geeft.
Bat For Lashes – Skin song
Voor het project ‘Body of Songs’ dat onderzoekt op welke manier geneeskunde en meer bepaald de anatomie van de mens muzikanten kan inspireren, nam Natasha Khan onder haar alias Bat For Lashes een nieuw, sfeervol en mysterieus nummer op. (TD) zou zichzelf niet zijn als ze de prachtige song niet met open armen verwelkomde.
Honeyblood – (I’d rather be) anywhere but here
Terwijl Best Coast lustig “Why would you live anywhere else?” en “this is the only place for me” zong, zat duo Honeyblood uit Glasgow in een ander continent lyrics als “I’d rather be anywhere but here” en “gonna get out of this dump” te verzinnen. Wat ze wel gemeenschappelijk hebben, is de coole jangelgitaarsound. Misschien moet Honeyblood ook maar naar L.A. trekken? (TD)
Palmistry – Protector SE5
Euforie alom toen ondergetekende na maanden terugspoelen in Palmistry’s quasi-production mix eindelijk zijn favoriete minuten als single zag verschijnen. Ja, ‘Protector SE5’ is één van de briljantste popnummers die wij dit jaar al hoorden, ja de maker ervan heeft nog meer geniaals in de vingers. Hoor dat emotionele begin, de Londenaar zijn zachte en strelende stem, die ietwat bizarre bounce op de achtergrond, of ook de subtiele backing vocals die een een verwarrende tussenkomst maken en de waanzinnige manier waarop de Brit na één minuut en 36 seconden vocaal gezien een heerlijke dribbel maakt. Hoeveel rijkdom kan je aantreffen in drie minimalistische minuten avant-dancehallmuziek? Heel erg veel, zo blijkt. (TK)
Majid Jordan – A place like this
Daar sta je dan, Majid Jordan zijnde. Je hebt voor ‘Hold on, we’re going home’ gedebuteerd met de mogelijk beste productie van het jaar en moet daar een gepaste opvolger voor zien te bedenken die in staat is de verzamelde en hongerige muziekpers tevreden te stellen. Een eerste heruitgegeven ep bevestigde het talent van de twee jongens, maar het was tot deze week wachten voor we echt nieuw post-hitsuccesmateriaal voor de kiezen kregen. Dat stelde allesbehalve teleur. ‘A place like this’ is namelijk het soort downtempo liedje waar je hormonen het later op de avond warm van krijgen. De productie is heerlijk sloom, houdt het duister en uitdagend, meneer Majid zijn zang sluit aan bij de zwoele sfeer van de song. (TK)
White Lung – In your home
“Tijd voor een rustig liedje” moeten de mensen van White Lung gedacht hebben toen ze dit deuntje schreven. Daarmee bewijzen de punkers dat alles relatief is, want ‘In your home’ is in het gemiddelde Vlaamse café nog steeds een betere ontruimer dan de meest gespierde buitenwipper. Wij zijn op zo’n moment echter met geen stoken buiten te krijgen. (BS)
The Presets – No fun
Een jaar of 5 geleden leken The Presets klaar om de wereld te veroveren in 80 bonkende dagen, al liep het achteraf gezien zo’n vaart niet. Na het tegenvallende album ‘Pacifica’ uit 2012 kon je je zelfs afvragen of we ooit nog wat over de groep zouden horen. De Australiërs leveren nu zelf het antwoord met ‘No fun’, dat ervoor zorgde dat we in dit stukje meer woorden moesten verbeteren dan ooit tevoren. Huppelen en typen blijkt geen gouden combinatie. (BS)
BRONCHO – Class historian
Hoewel het trio BRONCHO uit Oklahoma komt en helemaal in het hier en nu leeft, leek hun song ‘Class Historian’ eerder gerecycleerd uit een twintig jaar oud handradiootje die enkele zwartjassen van het stort hebben gered en nu als de grootste geluidsinstallatie van het clubhuis dient. Naar je schoenen staren en met schijnbare tegenzin je donkere stem uitdragen kan soms ook gewoon aanstekelijk zijn. Op 16 september krijg je meer te horen van de band op hun album ‘Just enough hip to be woman’. (JVL)
Sun Glitters – Tell me, why you
‘Kid A’ leeft en dat kan je horen op ‘Tell me, why you’ van Sun Glitters. De Luxemburgse dreamwave-artiest plakt als een volleerde Thom Yorke onderkoelde en verknipte vocalen op een ijzige ruis. Het nummer vindt ongetwijfeld een band met alle temperaturen en gemoedstoestanden. (JVL)
Jessie Ware – Tough love (Cyril Hahn Remix)
Het mag duidelijk zijn dat we een zwak hebben voor ‘Tough love’. Nadat Jessie Ware drie weken geleden al stond te fonkelen in onze wekelijkse playlist doet ze nu nogmaals haar intrede, in een ander jasje weliswaar. Cyril Hahn zorgde voor een behoorlijke metamorfose. Hij veranderde de sensuele ballad in een uptempo zomernummer. We weten niet welke versie we de beste vinden, gelukkig hoeven we geen keuze te maken want kiezen is in dit geval duidelijk verliezen. (AB)
Interpol – All the rage back home
We hebben even moeten wachten op nieuw werk van onze vier New Yorkse vrienden. Na het eerder ontgoochelende ‘Interpol’ uit 2010 was het gissen welke richting Paul & co zouden inslaan. Met ‘All the rage back home’ keren ze duidelijk terug naar hun oorsprong. Het nummer heeft opnieuw de typische Interpol-structuur die van ‘Turn on the bright lights’ de klassieker maakt die hij vandaag is. We kunnen alleen maar hopen dat ze dit hoge niveau aanhouden en ons opnieuw aangenaam kunnen verrassen met ‘El Pintor’. (AB)