Verse Vangst: deze vijf nieuwe songs van eigen bodem mag je niet missen

door Gilles Dierickx

De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!

We bundelen onze vangsten ook in een Spotifyplaylist. Zo heb je altijd een staalkaart van Belgisch talent binnen handbereik.

Sylvie Kreusch legde met haar debuutsingle ‘Seedy tricks’ de lat der zwoele ritmiek al bijzonder hoog, maar daar springt ze duidelijk even makkelijk nog eens overheen. ‘Please to Devon’ heet de nieuwe worp van de Antwerpse zangeres, waarmee ze meteen een ferme scheut dansbaarheid injecteert in haar sluipende tropicalia. Daarbij blijkt ze ook spaarzaam met bouwstenen: gefundeerd op hitsige percussie wordt de song snel gedrenkt in losgeslagen saxklanken – van de hand van Mattias De Craene, steeds weer garant voor een verklankte jungle – maar verder blijft vooral Sylvie’s stem hét epicentrum van die voodoovibes.

2018 was het jaar waarin DVTCH NORRIS volwaardig én verdiend boven de radar kwam uittorenen. Coole headlineshows, miljoenen streams en views en een bommetje van een debuut-ep zaten daar voor veel tussen, al zal ook z’n lollige en absurde Instagrampagina niet nadelig geweest zijn. Dit jaar glijdt de rapper gewoon losjes verder op die wave: ‘Blessed’ is alweer een verse track van de man, in een soort duet met Yann Gaudeuille – de Belgische Raphael Saadiq, zo je wil. Gladde r&b in de mix met jazzy samples en een laid back beat? Geen instrumental waar DVTCH en Yann hun flows niet kwijt op kunnen, zoveel is duidelijk.

En er verscheen nog hiphop deze week, dankzij K1D. De jonge Sint-Niklazenaar goochelt met een sound die netjes op de hedendaagse flows aansluit en luisterde goed naar alle Lil’s en Travissen van deze tijd, al betekent dat niet dat dit nieuwe ‘Regular’ als dertien-in-een-dozijn aanvoelt. Met gecontroleerde autotune, groovy drums en een wazig synthlaagje vibet het nummer vlotjes weg, waarbij ook TheColorGrey’s feature alles nog dat extra kwaliteitstrapje hoger duwt.

Sinds de release van ‘Burst’, intussen al twee jaar terug, is het voor Brutus steevast harder en groter blijven gaan. Maar veel spelen betekent weinig thuis zijn, en dat laat onvermijdelijk impacten na op relaties en andere menselijke verhoudingen. Die intense rollercoaster aan emoties en ervaringen vormde naar eigen zeggen de inspiratie voor plaat nummer twee ‘NEST’, die eind maart verschijnt. ‘War’ kwam daarbij als eerste snippet uit en liet meteen blijken dat die intelligente rauwheid van old school Brutus nog steeds lééft, maar daar tegelijk ook ruimte voor stilte en detail kan tegenover staan. Unicum, deze band.

DadaWaves is de band rond Jasper Stockmans, die ontstond als z’n home recording-project maar intussen uitgroeide tot een volwaardige groep met een bejubeld album, aanzienlijk wat airplay én een tour met Echo & The Bunnymen onder de arm. In februari verschijnt met ‘Intelligent life’ hun tweede langspeler, en uit single ‘Tears & dollar signs’ valt alvast te ontleden dat het vijftal de synthesizer allicht een prominent plekje gegeven heeft. Jaspers vocal kabbelt daarbij nog steeds zowel van strelend naar krachtig en van mysterieus naar melancholisch. Barokpop met een vleug 80’s én een streep psychedelica tegelijk? Geslaagde crossovers, ze bestaan.