De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
We bundelen onze vangsten ook in een Spotifyplaylist. Zo heb je altijd een staalkaart van Belgisch talent binnen handbereik.
De nieuwe langspeler van Brutus verschijnt nu écht bijna, maar dat wachten tot eind maart werd zopas nog even verzacht dankzij een verse single. Met ‘Cemetery’ lost het post-metaltrio een track die opmerkelijk anders binnenkomt dan het opbouwende, sfeervolle ‘War’: onder mokerende drumpartijen en zinderende riffs lijkt Stefanie Mannaerts een soort vocale woede te kanaliseren, die pas in de tweede helft van de song weer bekoelt en bij een uitgesponnen, intense melodie de rede terugvindt.
Dat gevoel van tweespalt wilde de band ook effectief met deze song wilde uitdrukken: “Als je hard voor iets gaat en daardoor keuzes moet maken, kan je niet verwachten dat iedereen dat altijd begrijpt. Daarom is de eerste reactie kwaad en verwijtend, maar vragen we in het tweede deel van het nummer tijd. Tijd om te verwerken en te kunnen antwoorden op wat iedereen rond je verwacht”, aldus Brutus.
Het boeiende Fär brengt in april het vervolg op dat onnavolgbare debuut uit, met een ep die ze geheimzinnig ‘Hypnosis’ noemden. ‘Throw them out’ toont meteen aan dat die ijle synths en beukende beats van weleer nog steeds meteen klikken op An-Sofie De Meyers doordringende stem, al gaat Tim De Gieter hier wel héél pittig te werk in z’n productiewerk. Als was het een song van Crystal Castles die zich ergens in het vagevuur schuilhoudt, lig je volledig murw na het tripje dat ‘Throw them out’ heet.
Mathlovsky werd eind januari tot een van de revelaties gekroond op WinterGhost, de door Raveyards georganiseerde concertencarrousel rond het Gentse Sint-Jacobs en ‘s lands gezelligste underground gathering. De producer bracht met ‘Vulture icon’ zopas een nieuwe track ter wereld, en die zet z’n diversiteit en grenzeloosheid vanaf seconde één in de verf. Boom bap die recht uit de 90’s lijkt te komen mengt Mathlovsky met duistere wave-bassen, waarop rapper O.P.W. een dreigende flow uitspreidt. Dat typerende breakbeat-randje blijft uiteraard ook niet achterwege – zie daarvoor de knetterende outro.
Molten Penguin is de krachtenbundeling van enkele figuren uit de Gentse jazz/fusion-scene, en richt zich op de eerder elektronische hoek van dat spectrum, door op boeiende wijze gitaren met vibes te laten interageren en er allerlei beats en bassen doorheen te weven. Binnenkort komt hun titelloze eerste ep uit via een 4-track 7”, dit ‘Yester mo’ gaat die release nog vooraf. De ambient-achtige compositie doet ergens aan als een spannende combo Hudson Mohawke en Khruangbin, maar kan door z’n grenzeloze vibe ook zo de machinale variant op een jazz-jam zijn.
Er wordt wat af gerammeld in Limburg, en sinds vandaag is ook HAMERS daarvoor mede verantwoordelijk. Ontstaan uit de assen van The Evil Knievels doet dit trio vanalles met opgefokte noise en gestoorde mathrock, en eerste worp ‘SQUA’ zet daarbij het gebrek aan toon. Mogelijks lichtjes conceptueel bedoeld blijkt dit net geen minuut durende kleinood een kruising van hardcore, noisepunk en een lading vuile waanzinnigheid. Wat voor duivels ep ‘GROBTOK’ weldra nog zal ontbinden, durven we na het zien van bijbehorend clipje niet meer te voorspellen.