Het grote publiek kent Addison Rae waarschijnlijk als de it-girl die plots de remix van Charli xcx’ ‘Von dutch’ verscheen. De chronisch online gen-z’ers en millenials kennen haar al een pak langer, van haar tijden in influencerhub The Hype House en, uiteraard, vanop TikTok. Maar goed, dansjes zijn niet voor altijd en dus zette ze in 2021 haar stembanden aan het dansen met debuutsingle ‘Obsessed’. De song faalde en Rae stortte zich op wat acteerwerk… en een eptje. ‘ER’ telde bubblegum bangers als ‘2 die 4’ met Charli xcx en ‘I got it bad’. Na wat gefezel en gechat met AG Cook en diezelfde xcx herlanceerde de Amerikaanse haar carrière met ‘Diet pepsi’. Hierna ging de bal wél aan het rollen. En hoe.

Het is geen geheim dat Addison Rae nieuw is in de scene. Die naïviteit en vindingrijkheid zijn echter grote troeven die over het hele album doorschemeren. ‘Addison’ is geen diepgravende, doorleefde songwriterplaat, maar eerder eentje waarin Rae zelfbewust is van haar fluxe, nonchalante popsterrenbestaan. Sinds ‘diet pepsi’ van de band rolde, werd een indrukwekkende album-rollout à la ‘Brat’ uit de doeken gedaan. De ene clip of single dan wel interview die volgde voedde dan ook dat no fucks given persona. Online groeide daarbij alleen maar haar momentum.

Rae knipoogde op tweede single ‘Aquamarine’ onder meer richting Madonna ten tijde van ‘Ray of light’. Elders hoor je ‘Confessions on the dancefloor’ doorschemeren. Rae kent haar pappenheimers. Singles ‘Fame is a gun’ en ‘Headphones on’ toonden dan weer dezelfde wit en humor als op het verslavende ‘diet pepsi’. No pun intended. Elke song op het album past in het soort dromerige europop waar Rae helemaal wild van is. Elvira Anderfjärd en Luka Kloser – deel van de invloedrijke popproducer Max Martin – produceten de hele plaat. En dat hoor je ook. Enerzijds is het een troef dat elke song zo naadloos naast de andere past. Anderzijds vallen de verschillende tinten neon na x-aantal luisterbeurten steeds moeilijker te onderscheiden van elkaar.

Addison Rae speelt, net zoals Sabrina Carpenter, een beetje het rolletje van het domme blondje in de popwereld vol flitsende camera’s. Herinner je de “Say hydreden“-meme, bijvoorbeeld. Haar songs zijn simpel, maar slim, romantisch, verslavend – en daarom net zo goed en zij net wél intelligent. Je kunt je dan ook de vraag stellen wie Rae nu eigenlijk écht is, gezien flarden van haar muzikale heldinnen doorheen het hele album, misschien iets te duidelijk, te horen zijn.  Maar misschien is het resultaat wel groter dan de som der delen.

Popmuziek hoeft niet “diep” te zijn. ‘Addison’ is geen Springbreakers, maar een gevat moodboard vol icy popsongs. Zo zijn er strijkers te horen op ‘Headphones on’ en prachtig gearrangeerde synths op een nummer als ‘Times like these’ of Jersey club in het dizzying ‘New York’. Rae cureerde met ‘Addison’ een verslavend, suikerig moodboard aan muziek. So what dat songs niet méér ontsluieren dan zij die houdt van kussen in een auto. Of wenen in de regen. Of wanneer haar lippen reflecteren op haar gouden kruisketting. Ze wil gewoon een sigaret en wat plezier in het leven, and so do we.

Addison Rae stelt op 4 september het album voor in een uitverkocht Cirque Royal.