Alex G mag het met ‘Headlights’ een eerste keer waarmaken bij het grote label RCA. De song-writer tekende er recent een platencontract. Al doen de big bucks niets af aan de metier en kunde die indie singer-songwriter voor de dag brengt. Zijn uitzonderlijke lo-fi songs blijven nog steeds staan als een huis. Zo ook op ‘Headlights’.

Het album opent met ‘June guitar’. Een fraai nummer gedragen door een akoestische gitaar en drums. Vanaf het eerste nummer hoor je al hoe goed het album geproducet is. Het daaropvolgende ‘Real thing’ is een ballad gevuld met tristesse. Een nummer dat de kracht van Alex G zijn schrijfkunsten aantoont. De track ontpopte na zich na enkele luisterbeurten als één van onze hoogtepunten op het album.

In ‘Afterlife’ zit er een Middeleeuws element verwerkt in de instrumentatie. Die stijl vinden we ook terug op de cover. Een ridder met uitgestoken zwaard prijkt op de cover en dankzij de font van de titel heeft het wat weg van een typische jaren tachtig hoes voor een heavy metalalbum. De fantastische cover werd (opnieuw) geschilderd door zijn zus Rachel Giannascoli die in het verleden al de artwork voorzag van onder meer ‘House of sugar‘. Het nummer wordt vanaf het midden gedragen door een mandoline – een zeer speciale keuze die perfect uitdraait voor dit nummer.

Verder is ‘Beam me up’ meteen één van de mooist geschreven nummers van het album en  daalt het na iedere luisterbeurt weer neer als een warm deken. De track heeft bovendien een heerlijke melodie die lekker blijft hangen. Daarbij laat Alex G zich eveneens van zijn breekbare kant zien – een wederkerend thema op de plaat. Ook ‘Oranges’ is een nummer waarbij het akoestische gitaarspel in je ziel weet te snijden. Het voelt warm aan en klinkt – zeker doorheen je koptelefoon – knus om naar te luisteren.

Ondanks de korte lengte van ‘Spinning’, zit de track ingenieus in elkaar. Binnen de plaat heeft de song een meer uptempo karakter met tal van verschillende wendingen. Zo wordt het nummer aangevat met een elektrische gitaar gemengd met prachtig gecomponeerde strijkers. In het midden wordt er overgestapt op akoestische gitaar voor flink wat gestrum. Hierna valt in het slot uiteindelijk terug elektrische gitaar in pakt de frêle stem van Alex G je bij het nekvel. En dat in amper 3 minuten. Straf!

‘Louisiana’ is één van de specialere nummers. Het nummer gaat van start met een kettingzaag en hardere drums. De stem van de songwriter wordt bovendien via enkele effecten ook nog eens door de mangel gehaald. Het knip-en-plakwerk viel bij ons minder in de smaak. Op ‘Bounce boy’ vallen vooral de synths op die primeren. Het nummer lijkt wat verdwaald in de tracklisting en hoort hier precies niet thuis. Een vreemde eend tussen de andere, eerdere simpelere nummers die gebaseerd zijn op meer klassiekere instrumentatie.

Het album wordt afgesloten met ‘Logan hotel’ dat voor het album live werd ingespeeld. Het is een prachtig, ietwat vrolijkere afsluiter voor een album dat zijn hoogtes en laagtes heeft. De track wordt gedreven door een stompende drum, snijdende elektrische gitaarlijnen en hier en daar een vleugje mondharmonica. De perfecte afsluiter.

‘Headlights’ van Alex G is een album dat prachtig en elkaar zit en vol goede bedoelingen zit. Toch slaat hij hier en daar bij songkeuzes de bal mis. De productie is fenomenaal en daarom moet je deze zeker luisteren met een goede koptelefoon. Want er zitten veel details in dit album dat je niet wilt missen.