Het uit Seattle afkomstige Band Of Horses heeft weinig met Nirvana of Pearl Jam. Niet grunge, maar de Amerikaanse folkpop van het baardrijke vijftal is sinds het in 2010 gereleasete ‘Infinite Arms’ enkel maar in populariteit toegenomen. Niet onterecht, zo bleek, met een Grammy-nominatie tot gevolg. “Lovely, warm-hearted harmonies and gentle melancholy”, volgens NME. De rest van de wereld volgde en hoorde dat het goed was. Na twee jaar is de langverwachte opvolger ‘Mirage Rock’ een feit.
Met producer Glyn Johns (Ryan Adams, Eric Clapton, Led Zeppelin) is er een hele hoop ervaring aanwezig, en kiest Band Of Horses grofweg voor dezelfde ingrediënten die de voorgaande plaat zo groots hebben laten klinken. We horen een iets meer mainstream en poppy richting dan in het voorlopig eerste deel van hun muzikale carrière, maar getweakt met af en toe een rauwe en warme vintage klank.
De stevige opener en eerste single ‘Knock Knock’ geeft meteen het goeie voorbeeld. Een sterke melodie koppelt zich aan het karakteristieke stemgeluid van zanger Ben Bridwell dat doet denken aan andere Amerikaanse, hedendaagse indie –en folkhelden als Fleet foxes en My Morning Jacket. Ook ‘Feud’ beschikt over dezelfde sfeer en stijl, waardoor deze twee songs veruit het agressiefst uit de hoek komen.
Verder zoekt Band Of Horses overal rond in het brede spectrum rockmuziek uit de jaren 60 en 70. ‘Shut-In Tourist’ bijvoorbeeld, dat de akoestische gitaren laat tokkelen dat het een lieve lust is, is duidelijk geïnspireerd door Crosby, Stills & Nash. Grootmeester Neil Young hoor je dan weer terug in het erg prettige ‘Electric Music’, dat ons een perfecte portie rock ’n roll voorschotelt, inclusief lekkere ouderwetse piano.
Het absolute hoogtepunt is het afsluitende tweeluik ‘Long Vows’ en ‘Heartreak On The 101’ dat je in een roes doordrenkt met harmonieuze samenzang, sobere akoestische gitaar, viool, orgel en prachtig subtiele lapsteelgeluiden brengt. Tussen al deze kwaliteitsvolle songs vinden we nog veel meer geweldig materiaal van een band die na elke luisterbeurt beter lijkt te klinken. Band Of Horses vindt zichzelf niet opnieuw uit, maar dat hoeft ook helemaal niet. Ze beschikken over een songschrijverstalent dat kan tellen, en nummers creëert die eenmaal in het geheugen zittend, niet snel zullen vertrekken.
Vier albums op acht jaar tijd is de voorlopige balans, en kijkend naar ‘Mirage Rock’ kunnen we besluiten dat deze folkrockers nog steeds met steengoed materiaal voor de dag kunnen komen. Ook al is de festivalzomer nog maar net voorbij, ‘Mirage Rock’ zou tevens de ideale springplank kunnen/moeten zijn voor next year‘s summer.
Band Of Horses live zien kan binnenkort in Utrecht (Vredenburg via Tivoli, 06.11, info & tickets) en Antwerpen (TRIX, 14.11, info & tickets).
Album verdeeld door Sony Music