Twee jaar na ‘Blondshell’, haar self-titled debuutalbum, besloot Sabrina Teitelbaum: het is tijd voor iets nieuws. En ja hoor, daar was-ie: ‘If You Asked for a Picture’. De titel van het album is geïnspireerd op het gedicht ‘Dogfish’, geschreven door Mary Oliver. In het gedicht vraagt de schrijfster zich af hoeveel je nu best blootgeeft van jezelf. “If you asked for a picture I would have to draw a smile under the perfectly round eyes and above the chin, which was rough as a thousand sharpened nails.” En hup, de titel was geboren.

De plaat opent met ‘Thumbtack’, een nummer over een relatie die geen houvast biedt, maar eerder dient als afleiding. “You’re a thumbtack in my side / A dog bite / You distract / From what’s worse so I will let you.”, klinkt het. Want als je relatie uitdagend is, hoef je je even niet te focussen op de moeilijkere zaken in je leven. “Ik worstelde met de illusie van controle, want het is duidelijk dat je over niet zoveel dingen in het leven controle hebt”, aldus Teitelbaum zelf. ‘Thumbtack’ sluit thematisch mooi aan bij ‘Blondshell’ die zich grotendeels focuste rond datzelfde idee. Het voelt als een soort recap om daarna verder te bouwen waar haar debuutalbum eindigde.

Daarna volgt ‘T&A’, een van de eerste singles van het album. T&A (lees: tits & ass) is een catchy popsong, maar ook het meest verhalende nummer op de plaat. De zangeres laat ons volledig toe in haar persoonlijke leven, en neemt ons mee in haar liefdesverhaal waarin ze date met een man met een drankprobleem. Het blijkt iemand die niet echt verliefd op haar is, maar bij haar blijft omwille van haar “tits & ass”, mede ook de titel. Deze titel hebben we te danken aan The Rolling Stones: “Er staat een Rolling Stone-nummer op Tattoo You dat ‘Little T&A’ heet en op een bepaald moment in het nummer zegt hij “tits and ass”, dus dat heb ik geleend.”, verklaart ze.

Wat volgt is hoogvlieger ‘Arms’, een nummer waarin het stereotype beeld “vrouwen zorgen voor mannen” resoluut weggebonjourd wordt: “I don’t wanna be your mom” – tsjakka, duidelijk. Blondshell is niet bang om eens achter het muurtje te loeren. Doorheen het album duiken geregeld verwijzingen op naar andere artiesten. Bij ‘Arms’ wilde de songwriter de stoerheid van Queens of the Stone Age oproepen, met baslijnen geïnspireerd op ‘Rated R’. Ook leuk: het stukje “you had a lot of sex and rage”, is geïnspireerd op een roman van auteur Eve Babitz. “Ik wilde ook een mannelijke referentie voor dit nummer” – zo gezegd, zo gedaan.

Hierna volgt een reeks singles: ‘What’s fair’, ‘Two times’ en ‘23’s a baby’. Tussen deze kleppers bevindt zich het breekbare ‘Event of a fire’. Een emotioneel geladen nummer waarin thema’s als relaties, burn-out en lichaamsbeeld aan bod komen. “Part of me still sits at home in a panic over fifteen pounds.”, luidt het. Het nummer ontstond toen Teitelbaum op tournee was: “Er was een brand in een hotel waar we verbleven, en het alarm ging af om vier uur ’s ochtends. Ik was zo moe, maar ik had zoiets van “het kan me niets schelen, ik neem de lift”, wat zo slecht is, maar ik dacht niet na. Het bleef in m’n hoofd hangen en schreef het nummer wat later.”

In het refrein wordt duidelijk verwezen naar een burn-out: “I said alright that’s enough / Then I turned to my friend and she just got me higher / The sign said don’t forget / To always take the stairs in the event of a fire / What if I’m burnt out”. De songwriter zegt dat het nummer niet alleen gaat over hoe zwaar touren is, maar vooral over de gedachte: “Wat als ik een burn-out heb door gewoon te bestaan?” Heftig? Absoluut. Maar wat een parel van een nummer levert Blondshell ons hier af.

Onze hoogtepunten van ‘If you asked for a picture’? Opener ‘Thumbtrack’, het stoere ‘Arms’, catchy ‘T&A’ (die wil je toch gewoon meebrullen?), het emotionele ‘Event of a Fire’ en klepper ‘He Wants Me’. Ook een groot appreciation puntje voor de bridge van ‘Change’: een knap staaltje tekst, met een mooie opbouw. Applaus! Mindere nummers? Simpel: die zijn er niet. Elk nummer bevat sterke elementen: scherp geschreven teksten, interessante melodieën met elk een eigen karakter.

Wat knap is aan ‘If You Asked for a Picture’, is dat de plaat zo zwaar geladen is en tóch vlot beluisterd kan worden. Blondshell blijft haar eerlijke, scherpe, grappige zelf in haar lyricisme. De melodieën en de grungey-shoegazey sound zorgen ervoor dat je zelfs eens kan meewiegen – of een dansje kan placeren, waarom niet. Wij weten het zeker: zet Blondshell op een festivalweide, wij brullen alles mee.

Voorlopig nog geen Belgische festivalweide, maar wél een show in de Botanique te Brussel, op 17 september. (Tickets & info hier)