Brihang zet het Belgische muziekjaar naar zijn hand met ‘Casco’

door Michelle Geerardyn

‘Zolangmogelijk’ was de blauwdruk van Brihang. In het laatste nummer op ‘Casco’ is Brihang nog steeds ‘op zoek naar z’n eigen vorm’. Elk woord werd gekneed en bijgeschaafd. Ze worden op een papierpropje gegoten en in een emmer gemikt. Brihang vindt het perspectief opnieuw uit, de propjes ontkennen alle vormen van fysica en komen zonder uitzondering goed terecht. Elk woord is raak, drijft rond in een nihilistisch vat en stolt als een nieuw detail aan het begrip dat Brihang intussen geworden is.

Want de Brusselse hiphopscene mag dan wel heilig verklaard zijn, deze West-Vlaming – die nu ook wel in de hoofdstad woont – wist die alleenheerschappij wat te nuanceren. Hij verkocht shows uit in heel het land, en het was opvallend dat alles aan zijn show in de Ancienne Belgique – onder de goedkeurende blik van zaalwachter Zwangere Guy – beter klopte dan die in Cactus in Brugge. Brihang heeft van West-Vlaams iets meer een wereldtaal gemaakt in België. Ook in het Frans levert hij tegenwoordig entertainende content

De ironische grootheidswaanzin waarvan die shows doorspekt zijn, doet terugdenken aan de kleinere dagen. Toen we hem nog aan het werk zagen op plaatsen zoals KERK in Gent. Het is duidelijk dat hij nu ook vlot zijn weg vindt in de grotere dagen en zalen. En dat komt omdat hij z’n inspiratie nog steeds haalt uit introspectie die binnensluipt op de bescheiden dagen.

Er wordt niet in het rond gesmeten met indrukwekkende filosofische analyses op ‘Casco’. Wel met intieme momenten die ondersteund worden door slimme invalshoeken. Hoekstenen bestaan uit mooie metaforen en we worden vriendelijk uitgenodigd om een kijkje te nemen aan de ‘Binnenkant’. De onderwerpen zijn klein en lijken willekeurig. Lichte momenten en weemoed gaan hand in hand en versterken elkaar. Bovendien wordt alles plat gerelativeerd en is het geheel uiteindelijk iets behoorlijk meta. Maar je weet wat ze zeggen over steentjes en hoe ze de stroom beïnvloeden. ‘Casco’ verleent zich perfect tot gewoon meedrijven in de stream of consciousness en ijle beats van Boudy Verleye en verveelt daarbij geen seconde.

Als we ‘Casco’ met de woorden van Brihang “goeie gerichte rommel” noemen, dan is dat op de best mogelijke manier bedoeld. Tussen alle woordspelingen en literaire ideeën door, blijven we iedere luisterbeurt nieuwe dingen ontdekken. Daarom hopen we dat Verleye nooit opruimt in z’n hoofd. Over die halve ster kan trouwens onderhandeld worden. 

Brihang speelt binnenkort een hele reeks uitverkochte shows. Voor het optreden in Hasselt (12.02, Muziekodroom) zijn nog tickets te koop.