Het moet toch even schrikken zijn voor de fans van Ceremony. Op ‘Zoo’ wenden de Californiërs resoluut de steven en verlaten ze grotendeels de tot nog toe gevaren hardcorekoers. De nieuwe richting is niet meteen duidelijk afgelijnd, maar klinkt alleszins veelbelovend. Door het tempo van hun speedpunk wat omlaag te halen, creëren ze immers ruimte voor diverse nieuwe invloeden.
De intro van ‘Hysteria’ zet je nog even op het verkeerde been, het klinkt of alles bij het oude is gebleven, en eigenlijk wordt gedurende de twee eerste nummers, een skatepunkmeezinger en een strakke garagerocker, de schijn opgehouden dat alles nog in zijn voormalige plooi kan vallen. Als echter tegen ‘Repeating the Circle’ de kadans nog niet drastisch werd opgetrokken, en je geconfronteerd wordt met een eerste voorzichtige aanzet tot psychedelica, begint het stilaan te dagen dat je niet te maken hebt met enkele eenmalige uitstapjes, maar dat Ceremony het roer radicaal heeft omgegooid. Je blijft namelijk ook verstoken van de typische screams die op het volledige album plaats ruimden voor lijzige vocalen die schipperen tussen Johnny Rotten en Damon Albarn.
Terwijl ergens diep onder de oppervlakte de geest van de new wave sluimert, heeft Ceremony de focus verlegd naar garagepunk met surf- (‘Hotel’) en hardrockelementen (‘Nosebleed’). Hoe verder de cd vordert, hoe meer de warme en melodieuze baslijnen doen denken aan de toegankelijke alternatieve rock van pakweg de Pixies, en dit alles op downtempo hardcoredrums. Het resultaat is een verrassende, originele en erg goed in het oor liggende langspeler waar, gezien de voorgeschiedenis van het vijftal, een gezonde dosis moed voor nodig was.
‘Zoo’ kan een keerpunt betekenen in de carrière van de band, er is duidelijk nog groeipotentieel, en het einde van de ingeslagen weg lijkt nog lang niet in zicht. De toekomst zal uitwijzen waar dit eindigt. Ongetwijfeld zullen hier en daar enkele hardcore puristen afhaken, maar met ‘Zoo’ zet Ceremony de deur wagenwijd open voor een nieuw en breder publiek.
Album verdeeld door Beggars