Chai zet ons een roze bril op met ‘Wink’

door Laurent Voet

Chai is een Japanse band die zichzelf omschrijft als een “new exciting onna-band”, een band met vier onna’s (vrouwen) aan het roer: Mana, Kana, Yuuki en Yuna. Eerder gaven ze in 2017 en 2019 al de albums ‘Pink’ en ‘Punk’ uit. Hier leerden we Chai kennen als het muzikale equivalent van een dozijn aan energiedrankjes. Ze slaagden er toen in ieder nummer te doen aanvoelen als een cafeïne-injectie. Op Wink ruilen ze de rammelige drums en disco-punkgitaren in voor meer elektronica tegen zwoele r&b-templates. Het derde album van Chai vaart een andere, kalmere koers en dit maakt hun discografie heel wat spannender.

Op Wink combineren ze meer dan ooit het Engels en Japans in hun teksten. De inhoud van hun nummers is ronduit speels en empowering. De teksten gaan van lekker eten en vitamine C tot jezelf graag leren zien. Op ‘Maybe chocolate chips’ voorziet Chai ons van een stevige portie zelfliefde. Die moedervlek die je zelfbeeld onderuithaalt? Dat is een chocolaatje! ‘Action’ klinkt als een dans- en levenscoach die zegt dat alles goedkomt. Het is het ultieme anthem voor zelfvertrouwen en goed doen.

De onna-band wil de ernst die we hadden bij het spelen in de kindertijd terughalen. Op ‘Ping pong!’ worden we overtuigd om het ravotten nooit te verleren en is er te horen hoe ze een ode brengen aan het simpele plezier van samen te spelen. Het nummer ‘It’s vitamine C’ zou onder een ontbijtreclame kunnen geplaatst worden. Alvorens we vertrekken naar ons werk en onze obligatoire granen en veganistische melk op hebben, moet deze track luid afgespeeld worden. Eet voldoende fruit (hun aanraden, niet het onze) of het vitale karakter van Chai zal je ontgaan. Het slotnummer ‘Salty’ laat ons achter met een kater van een sugar rush en voelt aan alsof we in alle kalmte de zonsopgang zien na een stevig maar gezellig feestje.

Op hun derde album klinkt Chai anders dan op vroeger werk en dit kan sommige fans van het eerste uur misschien teleurgesteld achterlaten. Er zijn minder gitaren te horen en het punk-gehalte is achterwege gelaten. Dit betekent voor ons echter niet dat het de moeite niet waard is, integendeel. De verandering van sound toont dat de Japanse band zichzelf heruitvindt en op de creatiefste wijze zulke simpele boodschappen kan overbrengen. Alle nummers op ‘Wink’ zijn voorzien van speelse en vloeiende melodieën. Ze zijn allemaal – en ook het album in zijn geheel – van perfecte lengte om je te voorzien in je dagelijkse portie aan zelfvertrouwen, actie en levensvreugde. Het is gewoon allemaal heel erg leuk.