Na bijna vier volle jaren wachten is het Amerikaanse synthpopduo Chairlift terug met een nieuw album. In een interview met Pitchfork legde Caroline Polachek en Patrick Wimberly uit dat ‘Moth’ voor hen een metafoor is voor kwetsbaarheid; iets dat zowel fragiel als meedogenloos is. Grote woorden over een klein diertje, en bovendien: kan zo iets wel op muziek vastgelegd worden?

De tweedeling fragiel-meedogenloos vinden we wel duidelijk terug in de muziek op ‘Moth’. Opener ‘Look up’ klinkt op sommige momenten erg broos, terwijl het geroep en de dreigende synths er wat broodnodige pit in brengen. Een vergelijking met de zusjes Haim loert gedurende de volle twee minuten steeds om de hoek, alleen al door de vele “heys“. Catchy refreinen en zelfzekere nummers zijn er te vinden bij de vleet: ‘Polymorphing’ is een voorbeeld van dat eerste, ‘Romeo’ van dat tweede en tegelijkertijd het eerste hoogtepuntje op ‘Moth’. Het is echter de vooruitgeschoven single ‘Ch-ching’ die voor de échte climax zorgt. ‘Ch-ching’ zit vol energie en is het meest afwijkend van eerder Chairlift-werk: waarschijnlijk zit een samenwerking tussen Polachek en Queen B hier voor iets tussen – want wie wordt daar nu niet door geïnspireerd?

Voor een emotioneel kantelmoment zorgt ‘Crying in public’, dat de vocale capaciteiten van Polachek sterk in de verf zet. De tekst gaat van verontschuldiging tot een liefdesverklaring en is al bij al een knap staaltje schrijfwerk. Eerlijk is eerlijk: ‘Moth’ mocht hier eindigen. De volgende vijf nummers zijn namelijk slechts een saaie variatie op het voorgaande. Op ‘Moth to the flame’ doen Polachek en Wimberly een poging om de 80s-revival nog even in het leven te houden, al blijft er naast de uiterst dansbare beat niet zo heel veel noemenswaardig meer over. ‘Show u off’ is nog een klein lichtpuntje in de stille duisternis, waarin de leadzangeres haar kunnen nogmaals tentoonstelt. Mooi, maar wederom niets bijzonders.

‘Moth’ valt te vergelijken met een verzamelboek: alle vormen van electropop worden behandeld, al is de ene beter uitgewerkt dan de andere. De tweedeling waar Chairlift het in het eerder genoemde interview met Pitchfork over had is duidelijk merkbaar, met als fragiele hoogtepunt ‘Crying in public’ en als vastbesloten climax ‘Ch-ching’. Helaas leidt dat tot een soort verdeeldheid in het album, waardoor ‘Moth’ eerder aanvoelt als een verzameling sterke singles dan een sterk album.

Chairlift website
Album verdeeld door Sony