Claustrofobie en oriëntatieproblemen op ‘Bunker funk’ van Damaged Bug

door Mattias Goossens

Omdat twee albums op een jaar niet voldoen als creatieve uitlaatklep, vond Thee Oh Sees-frontman John Dwyer het een goed idee om onder z’n Damaged Bug-alias een nieuwe plaat uit te brengen. De man die eerder al een soundtrack voor een setje tarotkaarten schreef is terug met meer klamme synthgarage voor slapeloze nachten.

Het is niet helemaal duidelijk of de bunker die Dwyer optrekt ons moet beschermen van de buitenwereld dan wel van zichzelf. Elk nummer lijkt resoluut een andere kant op te schieten; van Lennon-esque psychuitspattingen (‘The cyrptologist’) tot Kraftwerkiaanse soundscapes in ‘Heavy cathedral’. Die veelheid aan stijlen maakt dat je nooit goed weet waarnaar je precies aan het luisteren bent, en bovendien klinken de meeste nummers zo dreunend en onheilspellend dat je onbewust ongemakkelijk heen en weer begint te schuifelen.

Echt claustrofobisch wordt de bunker in ‘Gimme tamanthum’, waarin snerpende gitaren en verdwaalde drumroffels een griezelverhaal in stukken rijten. En dan is er nog het bedrieglijk lieflijke en uitgesponnen ‘Mood slime’ en het uit gewapend beton opgetrokken ‘Slay the priest’, dat zich met slopende bastonen een weg naar binnen baant.

Hoewel Damaged Bug een solo-project van Dwyer is, hoor je weinig verschil met de laatste platen van Thee Oh Sees. Valse trage ‘Rick’s gummy’ of het hitsige ‘Bog dash’ en ‘Unmanned scanner’ hadden zo op ‘A weird exits’ kunnen staan. En aangezien ‘An odd entrances’ al een companion album was bij die uitmuntende plaat, komt deze ‘Bunker funk’ over alsof Dwyer meer garage-garen probeert te spinnen met die succesformule. Een echte meerwaarde is deze plaat dus niet, temeer omdat Dwyer geen muzikale kunstjes laat zien die we nergens eerder hoorden – zelfs de nerveuze fluit in ‘No one notice the fly’ maakte al z’n opwachting in meerdere Thee Oh Sees-nummers.

Meer van hetzelfde dus op deze ‘Bunker funk’. Het zit er niet in dat Dwyer rustig z’n tijd gaat nemen om met iets nieuws op de proppen te komen, al hopen we wel dat hij de balans kwaliteit/kwantiteit op z’n volgende plaat herstelt – in welke gedaante hij die ook mag uitbrengen. De kier van deze bunker staat dan wel uitnodigend op een kier, de afdaling doe je toch op eigen risico.

Album verdeeld door Konkurrent.

Thee Oh Sees spelen 21 mei in de Botanique tijdens Les Nuits (info & tickets)