Dr. Dre – Compton: sterke producties en verrassende gasten

door Daan Leber

Na 16 jaar is het er eindelijk: een nieuw album van Dr. Dre. Niet ‘Detox’, dat voor altijd in de koelkast wordt gestoken, maar een soundtrack bij de komende biopic van N.W.A. Naar eigen zeggen werd hij zo geïnspireerd door de acteurs op de set, dat hij zijn opgekomen inspiratie losliet in de studio. Het resultaat is een plaat waarop een groot aantal gasten hun ding mogen doen.

Het feit dat Dre het rappen vooral aan anderen overlaat is geen groot euvel. Het is algemeen geweten dat de man doorheen zijn carrière met verschillende ghostwriters heeft gewerkt, waardoor het gebrek aan eigen teksten op ‘Compton’ niet echt een probleem is. Als producer bewijst hij nog steeds aan de top te staan. Hij slaagt erin om een old school-vibe in het album te verwerken, zonder dat die echter gedateerd klinkt. Hiermee veegt hij de grootste vrees aan de kant: zijn typische productiestijl (als die zelfs bestaat) heeft een update gekregen, zonder dat de Amerikaan daarbij vervalt in een stereotiepe sound of hypes achterna holt.

Oude helden komen hun kunnen nog eens tonen, maar ook jonge leeuwen als Kendrick Lamar of Anderson Paak (ook te horen op de laatste Jonwayne-ep) zorgen voor het mooie weer. Die eerste Dre-protegé toont weeral waarom hij dé kroonprins van de West Coast is. Zijn verses op ‘Genocide’, ‘Darkside/gone’ en ‘Deep water’ zijn uitstekende voorbeelden van de gemene flow waarover hij beschikt. De tweede brengt met zijn unieke stijl een extra diepte in de refreinen. Zijn gecroon tilt songs als ‘All in a day’s work’ of ‘Animals’ naar een nog hoger niveau. Toch komen de meest aangename verrassingen uit het kamp van een reeks rappers die langzaam maar zeker aan het afzakken waren tot has-beens. Snoop Dogg laat zijn laidback flow achterwege en komt zelfs agressief over terwijl hij zijn indrukwekkende verwezenlijkingen uit het verleden opsomt. Eminem haalt keihard uit op ‘Medicine man’, waardoor vergelijkingen met ‘The Marshall Mathers lp’ spontaan opduiken. Daardoor is het des te spijtiger dat een ranzige line over verkrachting de sfeer komt verpesten.

Velen zullen wellicht naar ‘Compton’ geluisterd hebben uit nieuwsgierigheid, en zonder al te veel verwachtingen (ondergetekende inclusief). Het is dan ook verrassend dat Dr. Dre met zo’n subliem album komt. De vele gasten geven immers een rijkdom aan de geactualiseerde G-Funk. Dre gaat dus op die manier met muzikaal pensioen op een hoogtepunt in zijn carrière.

Album verdeeld door Interscope