Een bedrijfsfeest in de droomfabriek van Jan Verstraeten op ‘Violent disco’

door Guillaume De Grieve

Er gaat veel om in het hoofd van Jan Verstraeten: concepten voor videoclips, ontwerpen voor platenhoezen en geweldige melodieën. Al schuilen er ook troebele gedachten in. Het was slechts een kwestie van tijd tot die creativiteit omgezet zou worden in de opvolger van de ep ‘Cheap dreams’ uit 2019. De artiest met de oer-Vlaamse naam struikelde toen in de muziek en bleef er even hard plakken als het publiek aan zijn lippen. Verstraeten ruilt op zijn debuutalbum ‘Violent disco’ de filmische kleinkunst in voor groots klinkende, soulvolle muziek.

Welkom ten huize Jan Verstraeten, waar pony’s in je voortuin grazen, het confetti regent en een vampier in je bed op je ligt te wachten. ‘Vampire in my bed’ opent het debuutalbum met een kreet om liefde. “Love me! I’m all yours now.”, klinkt het. Op single ‘Gone gone gone’ horen we een meer zelfzekere Verstraeten beïnvloed door The Black Keys. Het zorgvuldig geschreven strijkersarrangement overtreft wel die van laatstgenoemden. “I don’t wanna be a human” zeurt een peuter in ‘Cry baby’. Hoeft ook niet, want de violen lijken geplukt uit ‘I am the walrus’ van The Beatles. De al dan niet bedoelde referentie garandeert ons een magische, mysterieuze trip. ‘Ice dreams’ legt de peuter te wiegen in een slaapliedje dat verkoeling biedt tijdens oververhitte gedachten. Kan iemand Tim Burton bellen dat zijn volgende soundtrack reeds geschreven is? Sorry, Danny Elfman.

Titelnummer ‘Violent disco’ is hét moment om zorgeloos de benen te strekken en je op te warmen voor de tournee die eind deze maand van start gaat. Maar Verstraeten klinkt niet overal zo hoopvol. Op de Britney Spears-cover ‘Hit me baby’ transformeert hij het iconische “my loneliness is killing me” in een lugubere fact statement. ‘Bad bad love’ is dan weer een sterk gecomponeerde angstaanval. Gelukkig danst Verstraeten op ‘Goodbye world’ als een opgewekte Nancy Wilson op de keukentafel, naakt. Volgens ons een teken dat hij het goed maakt.

De eerdere hulpkreet naar liefde beantwoorden we met bakken liefde. We voelen ons zelfs vereerd dat we uitgenodigd zijn voor het feest in het fantasie-atelier van Jan Verstraeten. ‘Violent disco’ is geen dansgebeuren die je in een eigen bubbel uitzit – een silent disco – maar een openhartig evenement dat gedeeld moet worden. Tot op de shows dan maar.

Jan Verstraeten speelt op 25 februari in Trax Roeselare. Op 3 maart staat hij in Ancienne Belgique en op 15 april voor Cactus Muziekcentrum.