Emily Wells – Mama: door de giftige appel heen bijten

door Jens Van Lathem

Een politieagent strompelt door een korenveld, een snoeischaar vakkundig in de hals geplant. Het bloed spat van het scherm. Bezwerende parlando’s over een bloedstollende mengeling van gitaren en beats drijven ons helemaal naar het puntje van onze stoel. Tijdens de aftiteling van de film ‘Stoker’ blijkt dat dit onze eerste kennismaking met Emily Wells was.

Op haar dertiende bracht deze Amerikaanse haar eerste cassette uit. Gegrepen door de DIY-mentaliteit volgde negentien jaar lang een constante stroom aan eigen uitgaven en tours. Pas de laatste jaren geeft ze haar songs vrij via de officiële kanalen en dat wordt gevierd met een overvloed aan muziek: ‘Mama’ en ‘Mama (Acoustic Recordings)’.

Op vocaal gebied kan je Wells omschrijven als de heksentante van Lana Del Rey, doch met zoveel meer te bieden. Veertig minuten lang zorgt ze namelijk voor meer van datzelfde waardoor wij met kippenvel de filmzaal verlieten. In de heksenketel roeren, trage raps spuwen en het geheel toedekken met symfonische beatmuziek. ‘Mama’s Gonna Give You Love’ kan alleen maar gaan over het soort moederliefde waar wij nog nachtmerries van hebben en dankzij ‘Johnny Cash’s Mama’s House’ durven wij bij het oude mens nooit meer op de thee. De plaat kent echter vooral hoogtepunten als Wells haar standaard draaiboek verlaat. Op het refrein van ‘Dirty Sneakers and Underwear’ krijgt ze versterking van een mannenstem tot het nummer traag naar een einde meandert in een zee van loops en samples. Toveren kan ook zonder stem, ‘Instrumental’ zou namelijk niet misstaan op ‘Pause’ van Four Tet.

Nog voor je kan bekomen van Wells’ eigenaardige doen en laten schotelt ze je weer min of meer krek dezelfde plaat voor in een akoestische opname. Ingetogen kraait ze zich nog eens doorheen elk lied. En wat blijkt, een song als ‘Passenger’ die op de eerste plaat misschien net iets teveel van het goede was herwint in adamskostuum zijn schoonheid. ‘Darlin’ bewijst dan weer in elke gedaante overeind te blijven: van spookballad naar iets waarvoor Townes van Zandt zijn moeder had verkocht om het geschreven te hebben.

Emily Wells zal op sommige mensen het effect van een liefdesdrankje hebben, op andere dan weer dat van de giftige appel. Wij vragen haar toch een beetje tijd te gunnen, die zal wel besteed zijn.

Emily Wells Website

Verdeeld door PIAS