FKA Twigs valt, staat weer op en transcendeert op ‘Magdalene’

door Yannick Verhasselt

Het onderhoud en de discretie van liefde verzekeren, is een moeilijk ding wanneer je als beloftevolle artieste wereldwijd doorbreekt. Tegen de wil van duizenden lenzen in heeft Tahliah ‘FKA Twigs’ Barnett  zich de afgelopen jaren op dat vlak low-profile gehouden. ‘Magdalene’ gaat niet over een specifieke relatie maar is het gericht naar elke partner die ze ooit al heeft gehad én die ze ooit nog zal hebben. Op de plaat breekt ze zichzelf stap per stap af om complete controle te bereiken over zichzelf, haar lichaam en uiteindelijk haar leven.

In het hartverscheurende ‘cellophane’ komt alles samen en betrekt Twigs zowel paparazzi als vroegere geliefden. Ironisch genoeg laat ze de wanhopige, van schuldgevoel overladen tekst niet toe om de toon te zetten. In plaats van toe te geven aan die emoties, zet ze deze om in energie om te leren paaldansen. In het bijzonder fragiele ‘thousand eyes’, dat de plaat open trekt, laat ze de emoties tegenover die twee partijen wél los. Daarbij wordt de instrumentatie compleet gestript van zijn betekenis en ligt de focus volledig op Twigs’ deur die de relatie definitief dicht trekt.

De groeiende eenzaamheid van de ander in de periode toen Twigs werd behandeld voor de tumors op haar baarmoeder waren een van de cruciale factoren voor haar stukgelopen relatie zo blijkt uit ‘home with you’. De tumor en tevens schuldgevoelens – door het niet kunnen opbrengen om erover te praten – worden hier bijna verpersoonlijkt door de mechanisch en toxisch klinkende stemvervorming in haar stem. Het nummer eindigt in een ophemelende strijkerssectie die hoop laat uitschijnen. Niettemin wordt het nummer gevolgd door ‘sad day’, dat voortborduurt op het einde van haar relatie.

Het volledig afbreken van zichzelf tijdens het schrijfproces bracht haar autonomie sterker dan ooit naar voor. In ‘holy terrain’ is dat niet meer vertrekkend vanuit een smachtende nood aan liefde. Deze keer kruipt Future in de rol van een gebroken man en potentiële lover die zijn waarde aan haar moet bewijzen. Verder is die autonomie in ‘mary magdalene’ op haarzelf geprojecteerd en bijna zelfverheerlijkend. De verlangens en noden van de vrouw vormen mischien wel het epicentrum van het album: “I’m fever for the fire / True as Mary Magdalene“. Maria staat daarbij dus eerder naast Melissa (‘M3LL155X‘) dan dat het erop voortborduurt.

Waar ‘mary magdalene’ het centerpiece vormt van het album, is ‘fallen alien’ haar climax. De productie schept met zijn pompende trap-beats en de potsierlijke “I feel“-achtergrondvocals bijna deconstructed club af waarbij hemel en aarde lijken te worden gerecreëerd. Zelf bouwt ze tekstueel verder op het titelnummer en benoemt ze het bevreemdende gevoel dat ze mentaal had (in haar relatie) en hoe ze daar gaandeweg is mee leren om gaan.

De glitchy, gekunstelde en in schril contrast met vorige albums staande cover-art voor ‘Magdalene’ toont niet alleen de kwetsbaarheid en openheid waarmee Twigs het album heeft benaderd. Het toont op een knappe manier de imperfectheden die haar mens maken. Barnett heeft de afgelopen drie jaar zeer diep gezeten en begeleidt ons met haar kristallen dan wel vervormde stem doorheen elk sleutelmoment. Dat telkens voorzien van prachtig minimalistische productie van Nicolas Jaar die het geheel op een herkenbare manier weten te vertalen.

FKA Twigs staat op 2 december in Cirque Royal (tickets & info).