Goldfrapp – The Singles: kitsch is nooit zo smaakvol geweest

door Laura Van Eeckhout

Goldfrapp heeft een eerste verzamelaar uit, en na meer dan een decennium op de bühne en 5 albums hebben ze het wel verdiend. Het is geen best of geworden, maar een overzicht van alle singles – in feite slechts een kleine nuance voor een hitmachine als dit duo. ‘The Singles’ omvat de talrijke klassiekers die de onverslijtbare Alison Goldfrapp en haar partner in crime Will Gregory bij elkaar hebben geschreven.

‘Lovely Head’ en ‘Utopia’ brengen ons terug naar de tijd (2000, om precies te zijn) waarin de band doorbrak met het betoverende ambient album ‘Felt Mountain’. De plaat werd de hemel in geprezen door de critici en sleepte een nominatie voor de felbegeerde Mercury Prize in de wacht, maar betekende nog niet echt commercieel succes voor het tweetal. Dat kwam er pas met de twee volgende cd’s – ‘Black Cherry’ (2003) en ‘Supernature’ (2005) – waarop een stijlbreuk richting het glamdisco genre Goldfrapp naar de top van de charts schoot. Explosieve, sexy songs als ‘Ooh La La’, ‘Number 1’ en ‘Train’ echoën nog steeds het triomfantelijke aura dat het duo toen omringde. Niemand zag dan ook de bedeesde folk op ‘Seventh Tree’ aankomen, het vierde album dat uitkwam in 2008. Maar alweer kwamen ze ermee weg, niet in de laatste plaats omwille van de hartstoppende single ‘A&E’.

Ook het meest recente hoofdstuk in de geschiedenis van Goldfrapp is terug te vinden op ‘The Singles’ in de vorm van de dubbelzinnige synthpopanthems ‘Believer’ en ‘Rocket’ – beide verschenen op ‘Head First’ uit 2010, alweer een muzikale gedaantewisseling van de onvoorspelbare Britten. Afgesloten wordt er met de twee nieuwe, veelbelovende en ietwat psychedelische songs ‘Yellow Halo’ en ‘Melancholy Sky’.

Is het de soms subtiele, soms in-your-face seksualiteit die Alison o zo graag in haar nummers steekt? Is het haar verleidelijke, bijna doorzichtige stem? Haar bizarre set van invloeden (Madonna, Donna Summer en Kate Bush, maar ook T.Rex, Iggy Pop, Serge Gainsbourg en een resem Poolse disco acts)? Of zijn het Wills herkenbare, aanstekelijke synths? Hoe het ook zij – kitsch is nooit zo smaakvol geweest als onder de vleugels van Goldfrapp.

Goldfrapp website

Album verdeeld door EMI