Jpegmafia brengt een lofzang op zijn eigenzinnigheid met ‘LP!’

door Tobias Cobbaert

Er zijn geen twee rappers zoals de provocatieve Jpegmafia. Dat moeten ze bij EQT Recordings ook gedacht hebben toen ze de experimentele rapper een contract voorschoven. Wanneer je zo’n eigenzinnige artiest al te veel regeltjes voorschotelt, dan moet het vroeg of laat echter fout lopen. Peggy laat weten dat zijn nieuwe ‘LP!’ de laatste plaat ooit is die hij niet onafhankelijk uitbrengt. Bovendien bestaat het album in twee gedaantes: de ‘online’ versie die je vindt op Spotify en andere streamingdiensten is uitgebracht volgens de eisen van het label en die enkel het levenslicht zag om het contract te vervolledigen. De echte ‘LP!’ is de offlineversie die je gratis op bandcamp kan downloaden. Wij bespreken uiteraard die laatste.

De lyrische inhoud van ‘LP!’ lijkt met die kennis ook een dikke middelvinger naar het label en haar beklemmende eisen te zijn. Op zijn laatste langspeler ‘All my heroes are cornballs‘ wierp Jpegmafia zich nog op als een soort Vergilius die je door de negen cirkels van de online hel begeleidde en toonde hoe de alt-right daar tekeer ging. ‘LP!’ bestaat vooral uit lofzangen op zichzelf, en Peggy vindt heel veel verschillende manieren om te vertellen wat voor unieke positie hij bekleedt in de rap game.

De vele internetreferenties waar om Peggy bekendstaat, zijn hier grotendeels verdwenen. De verwijzingingen naar popcultuur hebben het echter wel overleefd, en op die manier sluipt de rapper op slinkse wijze nog wat maatschappijkritiek in zijn teksten. Zo horen we op ‘Dirty!’ de line “Love screwing with the cops, I’m Lana”, een verwijzing naar Lana Del Rey haar relatie met een politieagent. Het mag niet verbazen dat Peggy geen fan is van onze vrienden in het blauw. Op ‘Are u happy?’ horen we dan weer “So unoriginal, you gon’ have to Awkwafina the accent if you want to trend”, niet enkel een steek naar alle onoriginele artiesten maar ook naar Awkwafina, de Marvel-actrice waarvan onlangs oude video’s circuleerden waarin ze het accent van zwarte mensen nabootste.

Maar goed, het album bestaat nog steeds grotendeels uit Peggy die zichzelf schouderklopjes geeft. Dat zou al snel heel vervelend kunnen worden, maar Jpegmafia zorgt ervoor dat het niet bij holle woorden blijft. ‘LP!’ is alweer een bizar lappendeken van vage, experimentele hiphop waarin je nooit de tijd krijgt om je te vervelen.

Zo gaat het desoriënterende en uiterst agressieve ‘End credits!’ meteen over in ‘Hazard duty pay!’, een van de smoothste nummers die je dit jaar zal horen. ‘Thot’s prayer!’ is de meest rare Britney Spears-cover die je dit jaar zal horen. Eén van onze favorieten is ‘Rebound!’, met heerlijke miditrompetten die ons terug katapulteren naar onze kindertijd waarin we uren per dag bomen stonden te kappen op Runescape. We zagen Jpegmafia per release ‘softer’ worden, met het recente ‘EP2!‘ als beste voorbeeld. Op ‘LP!’ keert de agressie weer deels terug en brengt de rapper een erg gevarieerd album.

Peggy is er dus in geslaagd om zijn label te omzeilen en (alweer) een extreem eigenzinnige hiphopplaat uit te brengen. Al hopen wij wel dat er op zijn volgende, compleet onafhankelijke release weer songtitels als ‘I just killed a cop now I’m horny’ en ‘I cannot fucking wait til Morrissey dies’ te vinden zullen zijn.