Kamasi Washingtons spirituele jazztochten wortelen zich diep op ‘Fearless movement’

door Laurent Voet

We hebben rondgevraagd wat Kamasi Washington betekent voor verschillende luisteraars. ‘Chaotische creaties’, ‘harmonieuze spiritualiteit’ en ‘bombastische wendingen’ passeren vlot de revue. Ook z’n onuitgegeven show op Gent Jazz waarbij we rustig op een stoeltje onder de sterren genoten, staat in ons geheugen gegrift. De jazzgigant is een combinatie van dit alles. Bovendien lijkt hij vaak eerder een ongrijpbaar monster voor recensenten. Met albums van 173 (het baanbrekende ‘The epic’ uit 2015) en 144 (het bijbelse ‘Heaven and earth‘ uit 2018) minuten liet Washington al eerder zien dat hij het grote niet schuwt.

De mans nieuwste album kun je daarom bijna als behapbaar beschouwen. De plaat klokt af op ‘slechts’ 86 minuten. ‘Fearles movement’ bevat twaalf nummers die gaan van knalopeners en -eindes naar de rustigste inspiraties en sferen. Enkel spreken over Kamasi Washington zou echter oneer aandoen aan de grote groep muzikanten waarmee hij liet zich omringen. Met meer dan veertig medewerkers en een lijst van topmetgezellen (Thundercat, Patrice Quinn, George Clinton, André 3000,…) levert Washington een naar eigen zeggen ‘aards’ album dat geboren werd tezamen met zijn vaderschap.

Washingtons machine-gun saxofoon knalt halverwege op openingsnummer ‘Lesanu’ de oren open. Het nummer kent veel input. Daarbij is het op bepaalde momenten onnavolgbaar. Als luisteraar wordt je ervan overtuigd dat door de overweldiging aan instrumentatie van alles gecreëerd wordt. Onze verwerkingsgrenzen worden opgezocht met snelle solo’s en vitale omkeringen. Hier en daar hoor je geklap uit een gospelcontext die helpt om de maat bij te houden. Ook op ‘Asha the first’ volgt indruk na indruk en zorgen sax en bas (van Thundercat!) voor momentum. Woorden worden er halverwege geïnspireerd en extatisch door geramd.

‘Fearless movement’ begint met een drukte die live goed zal werken. Gelukkig kunnen we rust vinden onder die geassocieerde sterrennacht op ‘Computer love’. Verder voelt ‘Dream state’ als neerliggend wegdromen bij het gefluit van André 3000. Hij voorziet stroboscopische intervallen waar de drums zich halverwege mooi door het membraan doorwerken. Iedereen lijkt elkaar te inspireren en ruimte te gunnen. Met goede spontane concentratie en niet te veel tricks en gedoe is dit een absoluut toppunt in de discografie van Washington én 3K.

Kamasi Washington haalt verder funklegende George Clinon erbij op ‘Get lit’. Het nummer is misschien wel het meest transparante nummer van het album. Het kan snel gezien worden als een geaard nummer dat niet al te complexe tempo’s en afwisselingen bovenhaalt. Doorheen het album wordt het steeds duidelijker wat de man in z’n pr-campagne bedoelde met dat album een aardse focus zou hebben.

Zo blijft ‘Road to self (KO)’ laag en cirkelt het rond om dan losgebroken te worden door iemand die drums van trappen lijkt te gooien. Uiteraard komt alles daarna samen weer thuis in harmonie en is er geen reden tot paniek. Na die laagte te hebben opgezocht, wordt er hoog uitgevlogen. De spirituele kant van Washingtons muziek laat zich op ‘Interstellar peace’ wat duidelijker zien. De muzikanten laten staren in het onmetelijke heelal bijna heroïsch klinken.

Als we echt een mankement moeten aanduiden laat ons dan kiezen voor de productie en de mix. Net zoals op de vorige werken blijft de productie en het karakter van het geluid best karakterloos. De drums klinken bij momenten erg dof en de vaak chaotische arrangementen zorgen er frequent voor dat eerdere duidelijk te volgen sporen vervagen. Een meer eigen en doordachte geluidskleur zou misschien een laatste en waarschijnlijk muggenzifterige kritiek kunnen zijn.

De grootste verrassing van ‘Fearless movement’ blijkt het einde te zijn. Met ‘Prologue’ als afsluiter lijkt er wel een nieuwe kickstart gegeven. Arpeggio’s omsingelen ons. Er wordt voor de laatste keer een saxofoon aan het krijsen gebracht. Washingtons makkers en collegae wuiven voor een laatste vaarwel (of een nieuwe groet) en voorzien een gladde outro met vlotte percussie. De luisteraar heeft zoals altijd bij het luisteren naar Washington veel te verwerken gekregen. Een nieuwe rondvraag over ‘Fearless movement’ zou dezelfde antwoorden krijgen.

Kamasi Washington stelt het nieuwe album voor in BOZAR op 28 oktober (tickets & info).