Kassett toont zijn kunnen met het indrukwekkende ‘Ocean memory’

door Anton Creemers

Bestaan er Belgen die bij Europese undergroundlabels zoals PAN, Night Slugs en Sound Pellegrino besproken worden? Sky H1 is goed op weg en met albums als ‘Ocean memory’ zal Antwerpenaar Gavin Vanaelst alias Kassett er ook wel geraken.

De winnaar van de Red Bull Elektropedia Award voor meest beloftevolle artiest van 2014 begint 2017 met zijn eerste release op het vernieuwende Oostenrijkse label AMEN. Het album komt bijna exact een jaar na zijn laatste langspeler ‘U’ op Midlife en een half jaar na zijn zelf uitgebrachte ‘So sorry’-ep, een samenwerking die hij met zangeres faeriey maakte.

De invloeden uit genres als sino-grime, trance en ambient verraden dat Kassett een kind van zijn generatie is. Net als veel producers van zijn leeftijd brengt ook hij eigen interpretaties van alles wat op het internet te horen valt. ‘Ocean memory’ is op dat vlak een collage met onder andere knipogen naar de zeemzoete clubtracks van het Zweedse Staycore-collectief, de experimentele percussie van het Londense Her Records en de industriële, post-Sovjetproducties van het Russisch-Oekraïense duo WWWINGS.

Kassett is naast collagemaker een meer dan behoorlijke producer. Zijn melodieën zijn soms frivool, soms hoopgevend terwijl de baslijnen zorgen voor een constante dreigende ondertoon die een zekere ernst geeft aan zijn nummers. Hoewel hij vaak hoopgevend klinkt, blijft er een soort van weemoed verscholen.

Dat is te horen op het sobere ‘Reckless abandon’. Een eenvoudig arpeggio verdringt langzaam maar zeker de warme synthmelodie totdat ze beide niets meer zijn dan verwrongen schimmen van zichzelf zijn. Zonder drumkit zet hij een krachtig nummer neer dat op zijn sterkste momenten doet terugdenken aan ‘Bamboo houses’ van David Sylvian & Ryuichi Sakamoto. Ook ‘B.413’ met zijn verknipte snaredrums en traag rollende bassen heeft deze weemoed.

Het kan ook luchtiger. Een genadeloze kickdrum en synthlijnen uit de beste tijden van trancemuziek ondersteunen op ‘Yayer’ de elektronische panfluitmelodie. Het geheel vormt een aanstekelijk, opwekkend clubanthem. Een andere topper is ‘Yugo baby’ waarbij een geheel van vervormde koorzangen de rollende bassdrum perfect aanvult.  Tot slot is er nog het titelnummer ‘Ocean memory’. De verknipte melodie en opgejaagde arpeggio’s vormen samen een onverwacht dansbare track.

Een ander talent van Kassett is dat hij het maximum uit zijn twee gastzangers weet te halen. Lauren Auder’s lome en aarzelende flow past perfect op het slaapliedje ‘Rhea’. De Japanse gezangen van RIN maken van het postclubnummer ‘Charme’ een soundtrack van een dystopische anime.

Kassett zet met ‘Ocean memory’ een indrukwekkend, veelzijdig en gedurfd album neer waarop hij zijn talent als producer etaleert. Eentje voor de toekomst.

Album uitgebracht bij AMEN.