Gaan slapen, opstaan, ontdekken dat Kendrick Lamar een nieuwe plaat gemaakt heeft. ‘To pimp a butterfly’ is nog net geen jaar oud, maar dat stoort niet. De officieuze burgemeester van Compton heeft geen zin om stil te zitten, hetgeen wij enkel kunnen beantwoorden met een vrolijk “pimp pimp hooray”.
Een plaat die uit het niets komt, het is eerder zeldzaam tegenwoordig. Dat Kendrick volop muziek aan het maken was wisten we met zekerheid, mede dankzij Krazy Kanye die meermaals herhaalde hoe hij en King Kunta zo’n veertig nummers in de kluis hebben zitten. Het is moeilijk te geloven dat ‘untitled unmastered.’ een samenraapsel aan demo’s van ‘To pimp a butterfly’ is. Laat ons dat anders zeggen: het zou moeilijk te geloven zijn als het om eender welke andere artiest ging. Van Kendrick Lamar wéten we nu eenmaal dat er altijd iets zit aan te komen. Verwacht het onverwachte.
En hoewel we er niet op voorbereid waren, beseffen we nu dat ‘unmastered’ misschien wel echt nodig was. Een nummer als ‘Untitled 2’ lijkt het logische tussenstation te zijn dat ‘good kid, m.A.A.d. city’ en ‘To Pimp A Butterfly’ met elkaar verbindt. Een darkroom gevuld met een volwaardig jazzorkest. De hele plaat klinkt daarenboven als een intieme affaire, waarbij het warme cocongevoel van de studio hoorbaar aanwezig is. Dat ‘To pimp a butterfly’ hieruit ontpopte lijkt logisch, en biedt wat peace of mind voor hen die de stijlwissel na ‘good kid, m.A.A.d. city’ proberen te begrijpen.
Laten we het dan even hebben over het feit dat deze plaat best grappig is. Zwaar, én grappig, het kan. Kendrick is namelijk gefrustreerd en heeft daar ook het volste recht toe. Als een (vergeef ons de uitdrukking) stem van zijn generatie schuwt hij het niet om politieke rap te maken. “They say the government mislead the youth / and welfare don’t mean wel for you“. Het is een bittere pil, maar Kendrick kan ze met een glimlach door je strot duwen. Zo is ‘Untitled 7’ een extreem dansbare variétéshow waarbij Kendrick zoveel variatie in klankkleur laat horen dat hij vanaf nu als de Michelangelo van de Compton Renaissance door het leven kan gaan.
Dat iedereen met Kendrick geassocieerd wil worden begrijpen we maar al te goed. ‘Untitled 6’, een nummer van minder dan vier minuten lang, toont duidelijk wat voor sterrencast Lamar zonder moeite rond zich weet te scharen. Onder andere Ali Shaheed Muhammed van A Tribe Called Quest zat achter de knoppen, en hij was het ook die ervoor zorgde dat het hier om een onmiskenbare bossa nova-track gaat (iets wat we bij Tribe ook al een paar gehoord hebben). De zoetgevooisde stem van CeeLo Green maakt het nummer af. Naar onze bescheiden mening zou dit wel eens een single kunnen worden.
Hoewel ‘The life of Kendrick’ ook een mooie titel geweest zou zijn, zijn we ook blij met ‘untitled unmastered.’. Dit is Kendrick Lamar onder de douche, die lekker doet wat hij zelf wil. Dat die douche tevens een volledig uitgeruste studio is doet niet af aan de extreem spontane sound van het album. En bref: drugs won’t get you high as this.
