Kitty Solaris – We Stop the Dance: fijne maar eentonige pop

door Sam Hendriks

De Duitse Kitty Solaris straalt eenzelfde imago uit als een jonge Kate Nash: onafhankelijke vrouw, steeds vergezeld van haar gitaar, nummers over hartzeer en avondjes uit. Met ‘We Stop the Dance’ staat ze al vier albums ver, maar haar naam doet buiten Duitsland slechts weinig belletjes rinkelen. Ze nam opnieuw de Servische componist en pianist Nikola Jeremic in dienst en kreeg hulp van een heel lijstje muzikanten, waaronder de Duitse broertjes Rooftop Runners als backing vocals.

De Berlijnse klinkt als een versmelting van (voornamelijk) Cat Power en (een klein beetje) Patti Smith. Het lijkt alsof Solaris het gebrek aan leuke, dansbare eighties hits probeert in te vullen, maar het resultaat klinkt te gedateerd. Terwijl haar derde album ‘Golden Future Paris’ nog gevarieerd was met Zuid-Afrikaanse en hip hop-invloeden, wordt ‘We Stop the Dance’ niet spannender dan het leuke ‘Take it Easy’ en een doorsnee popnummer als ‘Fingertips’. Bij de zoveelste luisterbeurt dreigt Kitty saai en eentonig te worden. De verveling probeert ze af en toe tegen te gaan door wat 90s gitaarriffs en luchtige indiepop toe te voegen, jammer maar helaas.

Stoppen met dansen gaan we er zeker niet voor doen, want ‘Fingertips’ en ’17’ zijn heerlijk dansbaar. Maar om de Duitse grenzen over te steken, zal Kitty op zoek moeten gaan naar een eigen stem.

Kitty Solaris heeft momenteel geen concerten gepland in België of Nederland.

Kitty Solaris website

Album verdeeld door Sonic Rendezvous