Late Bloomer zoekt en vindt eigenheid op ‘Waiting’

door Céline Tronquo

Het is van 2014 geleden dat Amerikaanse altrockband Late Bloomer nieuw werk uitbracht. De groep trok zich na ‘Things change’ enkele jaren terug, op zoek naar wat meer eigenheid. Tijdens die zoektocht dook het trio de studio in met producer Justin Pizzoferreto (Pixies, Dinosaur Jr.). Die samenwerking werpt op ‘Waiting’ zijn vruchten af. Doorheen de volledige plaat is zijn invloed duidelijk merkbaar. Zo zijn de songs dynamischer en werd er een stevige portie punk toegevoegd.

‘Waiting’ zoekt tien nummers lang naar antwoorden op existentiële levensvragen. Verder speelt Late Bloomer in op de onzekerheden waar je als volwassene mee geconfronteerd wordt. Want zoals ze zelf meermaals aanhalen, Life is not as easy as you thinkAutobiografische teksten die ondersteund worden door vettige gitaren, een vleugje rock en een portie punk ondersteunen het gefilosofeer. Late Bloomer beukt er direct in met opener ‘Complacency’ waarbij de gitaren je rond de oren vliegen. Het tempo wordt hoog gehouden en de muziek raast aan je voorbij als een niet-stakende trein.

Op adem komen kan dan weer met het poppy, meezingbare ‘Listen’. Klepper van de plaat is ‘January’, waarin Late Bloomer alles uit te kast haalt en er geen gitaren en stembanden gespaard worden. Ideaal om al die opgekropte frustraties en ergernissen naar boven te halen en uit te spuwen. Afsluiter ‘Life is weird’ vat het geheel mooi samen en biedt een geschikt antwoord op de vragen die gesteld werden doorheen het volledige album. Zo komen ze tot de conclusie dat niet alles altijd van een leien dakje verloopt en dat je vooral moet doen waar je zin in hebt. Het gaat net zoals de rest van de nummers van zacht naar hard, van klein naar groots.

Waar Late Bloomer voorheen nog op zoek was, blijken ze hun zoektocht alvast tot een goed einde te hebben gebracht. Het dynamische aspect maakt het interessant, minder eentonig en zorgt bovendien voor onverwachte wendingen. Door af en toe een pauze in te voegen tussen het grove geschut aan gitaren, blijf je geboeid en hunker je naar meer.