22 lentes telt Laura Marling ondertussen, en daar is de vierde langspeler al. Sinds 2008 verblijdt ze vriend en vijand in de folkwereld met haar unieke singer-songwriter capaciteiten. ‘Once I Was an Eagle’ volgt het reeds veelbelovende ‘A Creature I Don’t Know’ op. Het is een onbewerkte parel geworden waarop de blonde deerne uit Engeland de spierballen laat rollen. Anno 2013 slaagt ze er beter dan ooit in complexe teksten aan een authentiek muzikaal geluid te koppelen.
Openen doet ze op haar meest recente langspeler met drie oerdegelijke folksongs. Één voor één dansen ze op het typische weefgetouw van enerzijds energieke en langs de andere kant neerslachtige tunes. Marling bezit de unieke specialiteit om haar stemgeluid het ene moment zwoel en even later razend scherp te doen klinken. Ze brengt een soort soul die ook in het meer up-tempo ‘Master Hunter’ aanwezig is. ‘Little Love Caster’ is meteen daarna opnieuw een trager nummer dat haar verfrissende karakter vooral aan de zuiders aandoende tokkel en het cellogeluid ontleent. ‘Interlude’ maakt logischerwijs de brug naar het tweede gedeelte, weer zijn er de onheilspellende cello’s die deze opvallend lange plaat naar het tweede bedrijf begeleiden.
Met ‘Undine’ vangt dat gedeelte countryachtig aan, waardoor het zo in ‘The Broken Circle Breakdown’ zou passen. De daaropvolgende songs kennen wederom een soort folk-parlando dat in combinatie met de rake gitaarmuziek bijzonder authentiek klinkt. ‘When Were You Happy? (And How Long Has that Been)’ is illustratief voor de heel directe wijze waarop melancholie en een vorm van cynisme samensmelten. Bij ‘Pray for Me’ komt voor het eerst het gevoel opzetten dat dit nummer misschien beter een b-side was geworden. Kwalitatief zeker niet minder en tekstueel gezien ook zeer verzorgd uitgewerkt, maar al te vaak valt deel twee op door de trage voortgang.
Marling heeft haar vierde expeditie ruimschoots zonder kleerscheuren overleefd, maar is op ‘Once I Was an Eagle’ het dilemma om al dan niet enkele nummers te schrappen wat uit de weg gegaan. Een voltreffer is het album als geheel niet echt, maar ze doet wel het allerbeste vermoeden voor live shows, bij voorkeur in open lucht. Marling klinkt zowel muzikaal als vocaal een stuk meer volgroeid. En hoort het ergens niet bij het folkgenre dat de plaat wars van elke commerciële logica een allegaartje is?
Album verdeeld door V2
Laura Marling live zien kan binnenkort in Brussel (AB, 21.09, info & tickets) en Utrecht (Vredenburg, 23.09, info & tickets).