Lefto tovert Spreej om van verloren zoon naar halfgod op ‘En nu’

door Bert Scheemaker

When life gives you lemons, you make lemonade. Het zou de leuze achter ‘En nu’ kunnen zijn, het project van de Gentse rapper Spreej en de Brusselse legende Lefto. Wanneer Spreej eerder dit jaar uit het betrekkelijke niets terugkeerde met de fel gesmaakte ep ‘TFOH’, ging het land in lockdown. Jammer, gezien de fans van de rapper al sinds het uiteenvallen van Safi & Spreej enkele jaren geleden  aan het wachten waren op nieuw werk. De show in Gent werd uitgesteld, het doek leek voor enkele maanden weer te vallen over de terugkeer van Spreej. Tot hij in de radiostudio belandde van Lefto en beide heren de handen in elkaar sloegen. ‘En nu’ is het resultaat, een ep die qua thematiek duidelijk gevormd is door de lockdown en quarantaine.

Voorbeeld één: ‘Quaranbars’, waarin Spreej rapt hoe zich bezighoudt in zijn lockdown. Met het schrijven van bars op de beats van Lefto, die hij doorheen het project liefkozend ‘Lef’ noemt. De Gentse tongval is vanzelfsprekend allesoverheersend en wie daar niet van houdt, laat deze release, of artiest in het algemeen, beter links liggen. Ons lijkt het echter dat zijn taaltje, doorspekt met Frans en Engels, uitermate geschikt is om in te rappen. Lefto is evenzeer in topvorm. Met een hypnotiserende beat die aan Jai Paul doet denken houdt hij ‘En nu’ beklijvend en Spreej blijft toveren met woorden. Waar hij op zijn vorige ep nog tikkertje speelde, is het nu schipper-mag-ik-overvaren.

‘!!’ is een onvervalst hoogtepunt. Bedwelmende beats en vooral een Spreej die de met scherpe pennenstreken de wereldpolitiek weet te beschrijven op een manier dat niemand er onbewogen bij blijft. Hiphop en rap krijgen vaak het verwijt dat er te weinig substantie in zit, maar dat is hier niet het geval. Van de problematiek in Syrië tot kritiek op Trump, hij is er niet vies van. Daarna bieden heren in ‘Interview’ wat context bij de jarenlange stilte rond de Gentse rapper vooraleer ze de boel weer lekker op gang trekken met ‘Persian’, waarin we de bekende sample van Super Beagle zijn ‘Dust a sound boy’ horen, die Kanye West al gebruikte voor de banger ‘Mercy’.

Waar velen struikelen eens ze te veel willen doen, lijkt Spreej zich vooral toe te leggen op het perfectioneren van zijn kunst. De lijzige stijl die hij hanteert om te rappen wordt uitgepuurd en wordt langs alle kanten in de schijnwerper gezet. Zou een andere rapper beter over de wereldmuziek in ‘Chico’ gaan? Mogelijks, maar Lefto weet alle kanten van het talent van Spreej zodanig te belichten dat zijn monotone raps nooit vervelen. Hoe de producers daarna ‘Chico’ naadloos in ‘Qsq il y a’ laat overvloeien is erg knap. De freestyle over corona is leuk, maar had misschien nog ietwat schaafwerk kunnen verdragen. Al is het dan geen freestyle meer natuurlijk. ‘6lack sheep’ mag dan naar ons aanvoelen het zwakste schaapje van de kudde zijn, het live potentieel maakt van dit nummer toch een te duchten wildcard eens de zalen weer open gaan. Met de ‘Outro’, schijnbaar het einde van ‘Interview’, kent de ep zijn logische einde.

Slechts 23 minuten telt dit kleinood, maar het zijn wel 23 verrekt goeie minuten. Kort, krachtig en een knappe opvolger van ‘TFOH’. Met die twee projectjes lijkt het de terugkeer van Spreej definitief. De lost boy is definitief een demi god geworden en dat slechts in enkele maanden tijd. Nu nog hopen dat Lefto de liveshow komt vervoegen, corona in september geen roet in het eten gooit en dat iemand een ticketje overheeft voor ondertekende. Want als de terugkeer op plaat als zo goed is, wat moet het dan live wel niet zijn.