Met een rijkelijk gevuld en fijnzinnig debuutalbum als ‘Couldn’t wait to tell you…’ laat Amerikaanse r&b-zangeres Liv.e het niet na om te bekoren. Aan de hand van twintig pittige korte nummers deelt Liv.e een fragmentarische blik op lief en leed. Haar aandoenlijke eerlijkheid is de gedroomde afwerking bovenop de weelderige productie die slingert tussen pure emoties als verliefdheid en de ongemakkelijkheid van zelfontwikkeling. De weinige nummers die wel de kaap van drie minuten ronden, vloeien dankzij de smakelijke overgangen probleemloos samen bij het geheel tot een bonte verzameling dagboekfragmenten.

Liv.e stapt met met haar eerste album ‘Couldn’t wait to tell you…’ het podium op in zo’n aantrekkelijke en markante outfit dat wegkijken niet meer op de programmatie staat. De rijkdom en weelde van de productie straalt ook af op haar performance. Van energieke uitlatingen tijdens ‘Bout these pipedreams’ tot de spoken word in ‘Lessons from my mistakes…but I lost your number’, Liv.e weet haar veelzijdigheid succesvol in te zetten om de langspeler vorm en kleur te geven.

Het overheersende sentiment dat Liv.e naar voren schuift is er eentje van optimisme, verantwoordelijkheid en liefde. Al steekt twijfel en een scheut pessimisme zoals in elke evenwichtige psyche ook af en toe de kop op. Het donkere en gladde ‘To unplug’ tast rond hoe de stekker er eens uit kan voor een overprikkelde Olivia Williams. Ze waakt er evenwel over dat het nooit gitzwart wordt. De lichte toon van de bridge tijdens ‘Lessons from my mistakes…but I lost your number’ brengt de ontmoedigende realisatie dat het leven altijd maar door blijft gaan met voldoende humor zodat de uitspraak verschuift van ont- naar bemoedigend.

Niet alle onderwerpen zijn even vrolijk, al klinkt de muziek nergens neerslachtig. Een relatie in het slop en een berisping klonken zelden zo liefdevol en funky als in ‘How she stay conflicted… I hope he understands’. Het resultaat is een complex album dat nooit te zwaarwichtig wordt en een Liv.e die niemand anders dan zichzelf pretendeert te zijn. Die trouw aan zichzelf maken van de anekdotes en adviezen die ze meegeeft tussen de teksten door openhartige uitlatingen die even pretentieus zijn als een bescheiden introvert. 

De veelzijdigheid van Olivia Williams als artiest komt evengoed naar boven op tekstueel vlak. In menig nummer is ze verhalen aan het vertellen, enkele keren gebeurt dat zelfs rechtstreeks tegen een luisterend oor. ‘Stories with aunt Liv’ plaatst Liv.e als letterlijke verteller van een liefdesverhaal, wat een dialoog oplevert waarbij ze eveneens de rol van begeesterde toeschouwer op zich neemt. De gedachtewisselingen en mijmeringen geven nu en dan de suggestie van een gesprek dat je terloops overhoort maar dat wel je volledige aandacht weet te grijpen.

Het thema van verhalen vertellen kondigt ze ook expliciet aan in opener ‘What’s the real’ waarin eenzelfde soort dialoog duidelijk maakt dat het geen geheim is dat Liv.e van zichzelf houdt. Zelfliefde als liefdesverhaal komt meermaals aan bod, met het dreigende en urgente ‘Cut to the chase’ als exponent hiervan. Het zeemzoete ‘About love at 21’ brengt dan weer treffend het kortstondige klassieke liefdesverhaal van twee jonge zielen.

‘Couldn’t wait to tell you…’ presenteert een oprechte Liv.e die dankzij (of ondanks) haar eigen kwellingen en hindernissen toch bewust moedig en onverschrokken haar emoties deelt en haar eigen ding doet. De introspectieve kijk op zichzelf zorgt voor pure boodschappen, gesterkt door een volle productie die nooit uit evenwicht valt. Er valt telkens iets nieuws te ontdekken bij het binnenwandelen van het curiositeitenkabinet dat het album is. Het plezier dat uitgaat van Liv.e  die zichzelf naar hartenlust muzikaal uitdrukt is moeiteloos te herkennen, nog het beste uitgesproken op ‘Moving on felt great and this feels (good) too’. De volgende keer dat ze iets te vertellen heeft, hoeft ze opnieuw niet te wachten.