Een comebackalbum kan je op twee manieren bekijken. Ofwel vergelijk je het met het eerdere, en vaak betere werk. Anderzijds kan je het ook beschouwen als een soort debuut. Loosegoats stopte ermee in 2001, nadat ze vijf albums hadden uitgebracht. Nu zijn de Zweedse countryrockers terug met een plaat na het besluit in 2009 om een reünie op poten te zetten. Gezien hun geringe bekendheid bij ons, en dus de relatieve zinloosheid van het afzetten van oud tegenover nieuw werk, beschouwen we deze release als een soort van debuut. Loosegoats 2.0 zo je wil.
De titel van het album, ‘Ideas For Travels Down Death’s Merry Road’, voorspelt niets vrolijks. En dat wordt het ook niet. Gelukkig maar, want van iemand als zanger Kjellvander met een stem die het midden houdt tussen Tom Smith van Editors en Matt Berninger van The National wil je ook geen opgewekte muziek horen. Wat verder nog opvalt: de atypische opbouw van het album. Waar de meeste bands ervoor kiezen om hun ietwat langere nummers meer naar achteren te zetten, kiest Loosegoats er resoluut voor om het begin van de plaat vol te zetten met hun eerder langere songs.
De belangrijkste vraag blijft natuurlijk hoe het klinkt. In één woord: fraai. Loosegoats vindt een quasi perfecte afwisseling tussen trage en snellere nummers, tussen zacht en, welja, iets minder zacht. Het album start met een Arcade Fire-achtige melodie in ‘Drift From The Tracks’, maar meet zich snel een eigen identiteit aan. ‘For The Love Of’, het derde lied van de plaat, is het eerste echte hoogtepunt. Een trieste song over afscheid nemen en hoe ermee om te gaan dat iemand er niet is. Het hartzeer spat ervan af, de gitaren huilen mee.
Daarna gaat het tempo weer even de hoogte in met ‘Wheels,’ een van de twee nummers die misschien nog hitpotentieel hebben. Dat andere lied, ‘A Love’, wordt van Wheels gescheiden door het lang uitgesponnen ‘Port Townsend’. Eindigen doet Loosegoats met nog wat meer uptemposongs. ‘Montananas’ en het schitterende ‘Failure’ luiden ‘Sometimes I’m Country High’ in, een waardige afsluiter.
‘Ideas For Travels Down Death’s Merry Road’ is een groeiplaat. Eentje waar je moet inkomen om er echt van te genieten. Als comebackalbum was dit zeker een goeie geweest, maar gezien we het als debuut beschouwen, speelt dat geen rol. Maar zelfs voor een eersteling zou dit een krachttoer geweest zijn. Voor wie niet van country houdt maar toch moedig doorlas na het woord countryrockers: dit album is het ontdekken waard. Het is de perfecte mix van country, americana en rock. Gelaagd genoeg om boeiend te blijven, simpel genoeg om toegankelijk te blijven. Een aanrader, zeker met de herfst in aantocht.
Album verdeeld door Sonic Rendezvous