Net als Thom Yorke van Radiohead, Albert Hammond Jr. van The Strokes en Paul Banks van Interpol voelde ook Andy Barlow van Lamb de drang om naast de band waar hij bekend mee werd een zijsprong te maken. Deze geneigdheid en een overvloed aan inspiratie en motivatie brachten LOWB tot stand.
De plaat schildert een muzikaal zelfportret van Barlow als muzikant na jarenlang repeteren, opnemen en performen met Lamb. Dit alter ego is zeker niet uit het niets gekomen. Veel tijd doorbrengen en ervaring opdoen in de studio deed hem experimenteren en ontwikkelen. Remixen uitbrengen van groepen als Placebo en Elbow en producer wezen voor kleinere bands deden dit groeiproces enkel nog verder uitdijen. LOWB is dus geen onverwacht kind, maar vloeit logisch voort uit de activiteiten van deze doordreven muzikant. ‘Leap and The Net Will Appear’ zit vol warme synthwolken, gedoseerde beats en intieme toetsen. Laag per laag hopen de composities zich op tot een hartelijke textuur die balanceert tussen ambient, jungle, electro, lounge en zelfs house. Het album valt dus niet in één woord te vatten.
Een conga-drumpad en elektrisch pianogetokkel ontketenen ‘Wheeler Dealer Healer’. Zachte bassen en ritmische souplesse brengen een groove op gang, gedecoreerd met wazen van analoge keyboardklanken. Het pianothema staat centraal doorheen een song die niet echt climaxen kent, maar wel steeds verder gaat in het uitbouwen van lagen. Het lijflied ‘LOWB’ gaat op deze wijze verder en haalt uit met jungledrums in samenspel met een muur van elektronica. Het draait hier dus puur om de sounds en ritmes in plaats van een grootse samenloop van volume en kracht, recht door zee in die zin dat de songs geen plotse wendingen nemen, maar wel genietend van het uitzicht door alle geluidslandschappen die er uitgebouwd worden.
Doorheen de plaat krijgen we meerdere gezichten te zien van Barlow, die elk hun eigen sfeer uitstralen. Enerzijds zijn er de warme klanken die rust en kalmte voortbrengen alsof het bestemd is voor meditatie zoals in ‘Consecration’, ‘Haven’ en ‘Inward Outburst’. Deze gaan gepaard met middeleeuwse melodieën aangevuld door de hemelse zangstem van Carrie Tree. Dit is de rituele en zelfs soms sekte-achtige kant van LOWB. Anderzijds is er de meer exotische zijde die tot uiting komt in ‘Tears and Sparks’ en ‘The Shaman’s Wife’. Een donkerder kantje komt hier bovendrijven door het gebruik van hectische ritmes en oerachtige reverbes.
Het is wachten tot het einde bijna in zicht is om alsnog tot tweemaal toe met verstomming te worden geslagen. ‘Looking God in The Eye’ zou perfect kunnen behoren tot eender welke soundtrack van een grote bioscoopfilm. Het kortste nummer van de plaat is toch het innemendste. Dit soort van met geluidsgolven overstroomde piano had wel wat meer gemogen. ‘Compassion’ sluit teder af. Alle elementen bewegen perfect synchroon voort en vullen de hemel op met klank, breed, wondermooi en een complete samensmelting van stem- en instrumentgebruik.
Er valt weinig aan te merken op deze soloworp van Barlow, al zal het hoogstwaarschijnlijk enkel bekoren wie rust zoekt in muziek en wel iets heeft met ambient elektronica. LOWB zal niet zo snel radiohits scoren, maar wel zeker de fans overtuigen met deze perkloze langspeler binnen het genre.
LOWB is momenteel nergens in Europa live aan het werk te zien.
Verdeeld door N.E.W.S