Maxon Blewitt – June ’81: uitgebalanceerde luistermuziek met meerdere lagen

door Esther Plessers

Een ietwat overbelichte polaroid van een donkerharige naakte vrouw en een eveneens overbelichte foto van een naakte peuter: deze twee beelden prijken respectievelijk op de voor- en achterflap van ‘June ’81’, het nieuwste album van Maxon Blewitt. Gaat Björn Eriksson, de man achter deze groep en voormalig gitarist van Zita Swoon, in zijn muziek even bloot als in zijn coverkeuze? Niet direct. Een eerste luisterbeurt doet niet anders uitschijnen dan dat de derde boreling van Eriksson een zeer net geproducet, coherent album is van een artiest die ondertussen het klappen van de muziekzweep wel kent.

Toch heeft ‘June ’81’, zonder ergens de bombastische of overweldigende toer op te gaan, wel degelijk meer te bieden dan een afgeronde en hapklare luisterbeurt. Het album bulkt van de muzikale invloeden van bekend volk uit de muziekwereld: onder andere de gloedvolle stem van Nathalie Delcroix (Laïs) valt te ontwaren naast de tonen van cellist Simon Lenski (DAAU). Ondanks de vrij pluralistische bezetting, (ver)valt ‘June ’81’ nergens in muzikale verwarring en blijven het organische karakter en de drijvende kracht van het album voldoende duidelijk. De mijmerende zanglijnen van ‘So Easy’ worden uitgebalanceerd door Mexicaans getinte dagdroominvloeden in ‘Mexicali’ en ‘St Maries Infirmary’ (“Bail me out of hell, hide me in your hacienda”). Ook de gitaarpatronen in opener ‘Pretty Lady’ verraden op hol geslagen gedachten richting meer zuiderse sferen en temperaturen, terwijl afsluiter ‘Diminuendo in blue’ eerder baadt in een jazzy atmosfeertje.

‘June ’81’ is een rustig, omfloerst luisteralbum met een lichte zuiderse insteek. Blewitt slaagt erin om toch een beetje June ’81 in oktober 2011 te krijgen.

Maxon Blewitt live zien kan op 08.11 in de Charlatan te Gent. Democrazy programmeert de band die avond op 1 affiche met Black Cassette, in het kader van Big Next. info & tickets

Maxon Blewitt website

Album verdeeld door CNR