Mirel Wagner – When the cellar children see the light of day: wrede, kale wereld

door Matthias Desmet

Met een naam als Wagner is de verleiding groot om de link te leggen met Richard of Kurt. Laten we daarentegen aanvangen met Otto Wagner, de Weense architect wiens majolikahaus in Wenen dagelijks talrijke kijklustigen trekt. Ademloos staren ze naar de weelderige bloemenranken op de tegels die de gevel lijken te overwoekeren, een uitbundig jugendstilspektakel, voltooiingsdatum 1899. Vijftien jaar later was het afgelopen met de pret: een paar straten verder trok Otto de Postsparkasse op, een strak gebouw, van alle ballast ontdaan.

Net zoals Otto een gebouw tot zijn essentie herleidde, tracht de Finse Mirel Wagner dit heden ten dage met haar liedjes te doen. Enkel met gitaar en stem creëert ze een sober universum waarin ieder elementje welovervogen op de luisteraar wordt afgevuurd. Een nauwelijks hoorbare cello op ‘Ellipsis’, een glimp van backing vocals op ‘Oak tree’ en een streepje piano op ‘Goodnight’ behoren tot de weinige ‘excessen’ die Mirel zich veroorlooft. Wat ooit blues of folk was, is hier uitgebeend tot de naakte essentie. De hoes van ‘When the cellar children see the light of day’ is veelzeggend: enkel de titel, met er rond een flinterdun rouwrandje.

Otto ontwierp de stad Metropolis, enkel bestaande uit strakke moderne architectuur, een nimmer gerealiseerde utopie. Bij de zangeres is de utopie een distopie geworden. De nieuwerwetse wereld brengt geen verlossing, maar enkel desillusie. Als de bommen gevallen zijn, is dit de soundtrack die achterblijft. Zin na zin spuwt Mirel de zwartgeblakerde resten van haar steeds opnieuw gebroken hart uit. De toehoorder KO slaan met minimale middelen, is hier de specialiteit des huizes.

“One, two, three, four, what’s underneath the floor?”, is het aftelrijmpje waarmee Wagner de plaat begint. Het klinkt even gezellig als het “inie minie miny moe” op het einde van Gus Van Sants ‘Elephant’. We geven echter toe: wij worden met plezier door Mirel neergekogeld. Hiertoe heeft ze geen toeters en bellen nodig, maar enkel haar stem, haar gitaar en tien steengoede songs.

Mirel Wagner live aan het werk zien kan binnenkort in Gent (Big Next Festival, 13.09, info & tickets), Rotterdam (BIRD, 14.09, info en tickets) en Amsterdam (MC Theater, 14.09, info en tickets).

Mirel Wagner website

Album verdeeld door Konkurrent