Slechts twee maanden liet het slotstuk van psychrock opus ‘Occult architecture’ op zich wachten, het tweedelig concept waarin Moon Duo de transitie van duisternis naar licht tracht te vertalen in een muzikale ontdekkingsreis. Het in maart verschenen eerste deel benadrukte vooral de sfeer van de donkere wintermaanden, terwijl er in deel twee al wat zonlicht mag binnensijpelen als zijnde de reflectie van de lente. De vraag is – zit hier effectief nog iemand op te wachten? Deel twee kampt namelijk met dezelfde problemen als het eerste deel en de plaat daarvoor.

De primitieve krautrock-jam ‘New dawn’ voelt meteen (te) vertrouwd aan : de robuuste synthesizer muur, het repetitieve drumwerk, de psychedelische gitaaruitspattingen… We hebben het de band al vaak zien doen in het verleden. ‘Mirror’s edge’ is op dat vlak een kleine verademing. In dit hallucinerend uitstapje moeten we het even zonder de vocalen stellen van Eric Johnson en Sanae Yamada, terwijl ons een rustig lentegevoel bekruipt en er een formattering van ons gedachtegoed plaatsvindt.

Helaas hervalt het duo daarna in dezelfde gewoontes met ‘Sevens’ en ‘Lost in light’ – saaie, onnodig langgerekte songs die net zo goed schijfruimte konden inpalmen op eender welk album uit hun oeuvre. En dan zijn er nog die ellenlange gitaarsolo’s die nooit ergens naartoe gaan – want wat zou een Moon Duo nummer zonder zijn? In instrumentale afsluiter ‘Crystal world’ (ja, er staan slechts vijf nummers op deze plaat) zien we nog een klein lichtpuntje omwille van de exotische percussie, alleen jammer dat de band het een goed idee vond om dit zeven minuten te lang aan te houden.

Herhalingen mogen dan het visitekaartje van Moon Duo zijn, op ‘Occult architecture volume 2’ vliegen ze wel erg kort door de bocht. Nergens wordt aanstalten gemaakt om hun (al niet bijster diverse) geluidspalet uit te breiden of komen de songs in de buurt van iets wat we als gedurfd ervaren. Ook het aangebreide nacht/dag-verhaal lijkt ons eerder een excuus om het inmiddels te vaak opgevoerde trucje nog eens over te doen met een ander gitaareffect. Mits serieus knipwerk was ‘Occult architecture vol. 2’ een fijn tussendoortje geweest in de vorm van een ep, maar het uitrekken van vijf songs (waarin overigens geen zak gebeurt) tot bijna 40 minuten muziek vinden we de titel album onwaardig.

Moon Duo doet de Trix Club aan op 19 juni (info en tickets).