Slaag je erin om groepen uit Groenland die je kent op meer dan één hand te tellen? Ons is het niet meteen gelukt. Nive Nielsen en haar begeleidingsband The Deer Children laten ons met ‘Nive Sings!’ toch proeven van de muziekscene ten zuiden van de poolkappen. Volstrekt onbekend was ze blijkbaar niet: voor een debuutplaat opnamehulp krijgen van Patrick Carney (The Black Keys) en John Parish (bekend van PJ Harveys platen) is toch iets wat niet iedereen kan zeggen.
‘Room’ is een nummer dat gaat over verlangen, Nielsen drukt dit mooi uit door op een zeer zachte manier te zingen over muziek die gevormd wordt door een akoestische gitaar en een melancholisch klinkende banjo. Aangevuld door een galmende gitaar en zachte percussie creëert dit een zeer mooi effect. ‘Good For You’ doet ons denken aan ‘Let England Shake’, de meest recente plaat van PJ Harvey. Of dit komt door John Parish weten we niet, wel weten we dat de folky toets ons ten zeerste smaakt.
Op zich zijn de songs van Nielsen zeer eenvoudig opgebouwd. Toch krijgen we door de aanwezigheid van The Deer Children dikwijls leuke verrassingen te horen op deze plaat. Op die manier krijgen we bij ‘Aqqusernit’ (dat is Groenlands ja) een zeer leuk blazerarrangement te horen. Later op de plaat horen we nog twee nummers die door de zangeres worden gebracht in haar moedertaal, al moeten we zeggen dat dit niet altijd meteen opvalt, en evenmin stoort. Meestal horen we enkel Nielsen zingen, maar in ‘Pirate Song’ horen we dat de combinatie van haar zachte fluisterstem en een diepe mannenstem ook een leuk concept is. Op ‘Dear Leopold’ krijgen we een duel tussen slide gitaar en zingende zaag, wat ook weer blijkt te lukken.
De muziek op ‘Nive Sings!’ bevindt zich, ondanks het uitgebreide instrumentarium, meestal in hetzelfde genre. Toch kan het ietwat verlegen en onschuldig klinkende meisje ons meestal boeien. De grens naar meligheid wordt vrijwel niet overtreden, enkel bij ‘My Coffee Boy’, waar het gaat over de ongemakken van samenwonen, moeten we ons door een net iets te naïeve sfeer worstelen. ‘Vacuum Cleaner Killer’ gaat over het doden van insecten. Hier kan Nielsen dus wel bewijzen dat het schrijven over niet-alledaagse onderwerpen resultaat kan opleveren. Ook een ruwere gitaar eist hier zijn plaats op, wat een leuke verfrissing is tussen de andere, rustigere nummers.
Nive Nielsen laat met deze plaat weten dat het niet lukt om haar, zonder omkijken, te catalogeren onder de term Eskimo Folk of Inuk Indie. De zachte zangen van het noorden laten zich maar al te graag verleiden door een exotische toets. Leg deze plaat een paar keer op en je zult zien dat er meer schuilt in de op het eerste zicht eenvoudige muziek en dat de verleiding om op repeat te duwen groot wordt.