Poppel debuteert met voltreffer ‘Hit it’

door Kevin Bruggeman

Lo-fi-janglegaze: zo omschrijft het Turnhoutse kwartet Poppel z’n muziek. Op eerste langspeler ‘Hit it’ combineren ze alle genre-elementen uit dat zelfbedachte containerbegrip tot een voltreffer die vlot naar binnen gaat. We moeten er wel bij vermelden dat de term ‘langspeler’ de lading niet helemaal dekt, aangezien slechts een nummer de kaap van de drie minuten haalt.

Met opener ‘Pittsburgh’ weet je meteen waar je aan toe bent. Voor pretentieuze artrock moet je bij deze jongens niet zijn. Wat je wel krijgt, is sprankelende gitaarrock, wars van kapsones. Over het algemeen worden twee strofen opgevolgd door evenveel refreinen en wordt de gangbare break gewoon overgeslagen. Twee minuten volstaan voor deze kerels. Het levert uiterst sympathieke liedjes op, waar een voorliefde voor de gitaarrock van de jaren ’90 uit spreekt (denk bijvoorbeeld aan The Feelies, Sonic Youth en Guided By Voices). Ook de echo’s van bands als Real Estate en Beach fossils weerklinken, al is Poppel nog net dat tikje minder geraffineerd.

Dat geeft niet wanneer het ongecompliceerde popliedjes oplevert. In het titelnummer doet Poppel op amper 1 minuut en 24 seconden iets waar de eerder genoemde referenties slechts sporadisch in slagen, namelijk overtuigen. In ‘How many days’ en ‘Pleasure’ moet je soms denken aan DIIV, en dat is nooit een slechte referentie. ‘Twisted mind’ wordt gedragen door een heerlijke gitaar en over het akoestische rustpunt ‘Colours’ hebben we slechts een opmerking: té kort. Mijmeringen naar Pinback zijn nooit veraf – zowel in de stem van zanger Fik Dries als in het gitaarspel merk je een grote verwantschap met hun Amerikaanse voorbeeld – al ligt het tempo van Poppels muziek doorgaans iets hoger.

Het gevaar met deze muziek is natuurlijk de inwisselbaarheid van de songs waar de eerder genoemde illustere voorbeelden ook wel eens last van hebben. Dat euvel verhelpt Poppel slim door de korte tijdsduur van zowel de liedjes als de hele plaat. De albumtitel mag er dan wel om smeken; een hitje – laat staan een groot publiek – zal Poppel voorlopig niet aan ‘Hit it’ overhouden. Daarvoor is de productie doelbewust te lo-fi gehouden. In het genre zijn dan ook niet echt veel bands doorgebroken, maar dat zal de Kempenaars ongetwijfeld worst wezen. Poppels debuut is een uiterst sympathiek, fris plaatje geworden.

Poppel stelt ‘Hit it’ deze maand live voor in Café Cabron Antwerpen (6.12), Club Cuub Turnhout (9.12), Bonnefooi Brussel (13.12) en jeugdhuis Tijl Diest (16.12). Meer info vind je op de Facebook-pagina van de band.