Sega Bodega en ‘Dennis’: hopelijk geen zwanenzang

door Lukas Dederen

Bij dezen gun Salvatore Navarette, oftewel Sega Bodega, ons een derde album, wat een genot! De Ierse producer, met uitvalsbasis in Parijs, is niet meteen de naam die je overal over de tongen hoort rollen. Echter, als co-labelbaas van Nuxxe, samen met Shygirl en COUCOU CHLOE, had hij al een gewaardeerd plekje in het elektronische muzieklandschap gevonden. En alsof één label niet genoeg is, richtte Navarette een tweede label op: Ambient Tweets. Daar brengt hij ‘Dennis’ nu dus op uit.

In de aanloop van het album verscheen een samenwerking met Björk en Rosalia. Best een stevig duo om tussen te staan. Verder kaapte hij acht weken lang de radio op BBC 6 naar aanleiding van de release van het album. We kunnen nog een reeks van prestaties en hoogtepuntjes opsommen, al de boodschap is duidelijk, vermoeden we.

De beweging waarmee Navarette de afgelopen jaren zijn status als pionier in het elektronische genre bevestigde, zet hij schijnbaar moeiteloos voort. Hij is nog steeds even vindingrijk. Zijn nummers klinken als een soort collectie van basrijke ballades die zich kenmerken door emotionele ingetogenheid. Het is elektronica die voortdurend speelt met elementen uit de pop en R&B. Als resultaat levert dat aparte, zwoele muziek op die doet dromen van een trieste sprookjeswereld met een gebrek aan happily ever after’s. Geen overdreven avant-gardistische uitspattingen, en toch voldoende verrassingen om elk nummer zijn eigenheid te geven. Dat maakt zijn sound tegelijk toegankelijk en innovatief. Een moeilijke balans om te bewaren.

Het tweede nummer op de plaat ‘Adulter8’ is meteen raak en geeft de vrijheid weer waarmee de artiest muziek produceert; opzwepend en moeilijk te categoriseren. Het nummer slaagt er zeer goed in om je warm te maken voor de rest van de plaat. Zoals de meeste tracks speelt ‘Adulter8’ met zowel extase als rust. Vaak zijn nummers eerder aan de korte kant en vergankelijk, alsof ze uit verschillende niveaus of fases bestaan.

‘Dennis’ staat een beetje in contrast met zijn vorige plaat. Deze liet een meer optimistische of euforische indruk na. Er overheerst namelijk een gevoel van treurnis en nostalgie. Laat ons stellen dat deze plaat een geschenk is voor de melancholische lui. De single ‘Deer Teeth’, waarvoor hij inspiratie vond bij een 7000 jaar oud begravingsritueel, is een goed voorbeeld van Sega Bodega’s identiteit anno 2024. Schimmig productiewerk dat wordt ondersteund door een zware bas en begeleid door Navarette’s teksten. Het begravingsritueel, waarvan sprake is, wordt gekenmerkt door een poëtisch beeld van een baby gebalsemd in een zwanenvleugel. Een idee dat Sega Bodega niet kon loslaten, en dus zijn invloed heeft gehad tijdens de creatie van de plaat.

‘Dennis’ is andermaal een bevestiging van de nog relatief jonge (32) producer. Het is wat ons betreft zijn meest complete album. Eentje die qua gevoel schommelt tussen de vorige twee. Afgaande op het geluid stijgt ‘Dennis’ er volledig bovenuit. We hebben ook geluk, want op 18.07 kunnen we hem aan het werk zien op Dour én later tijdens het jaar, op 02.11, in Botanique. Voor wie niet zo lang kan/wil wachten: Kiss Facility, een project van Navarette samen met de talentrijke Mayah Alkhateri, is op 05.05 te bewonderen tijdens Les Nuits Botanique als voorprogramma van Erika de Casier. En als dat allemaal nog niet genoeg is: Sega Bodega doet ook nog eens vaak twitch-livestreams van zijn producing-sessies.