‘GRIP’ is de derde plaat van één van de meeste sensuele zangers in het huidige muzieklandschap, serpentwithfeet. Waar zijn vorige twee platen al aanvoelden als een stomend bad nemen in etherische oliën, gaat ‘GRIP’ nog een stapje verder. Het is alsof je binnenwandelt op een verboden seksfeest. “I don’t need drugs / I don’t need liquor / I just wanna keep grinding on my ni**a”, luidt het motto.

Een kamer met grote beglazing die uitzicht biedt op de nacht. Je ziet de lichtjes van een typische Amerikaanse stad fonkelen. De ruimte zélf is enkel verlicht door een haardvuur en hier en daar een kaars. Drie mannen, waarvan één languit op een Perzisch tapijt, wiegen ingetogen mee op een bassline. Dit zijn het soort beelden dat serpentwithfeet via zijn story’s deelt op sociale media. Het is de setting waarbij hij zijn muziek creëert. R&b van de meest zwoele soort met veel bas, beperkte instrumentale accenten en de mans falsetto eroverheen gegoten.

De sfeer is integer en tegelijkertijd zeer expliciet en dat maakt de muziek zo herkenbaar. De hele plaat is een ode aan de smarten en de gelukzaligheid van pure hartstocht. Er zijn geen taboes rond liefde. De teksten zijn niet extreem doordacht, maar daardoor wel toegankelijk en verstaanbaar. Bij wijlen zelfs komisch simplistisch zoals “how fine is he / on a scale of 1 to 10″ op het nummer ‘1 to 10’ bijvoorbeeld. Iets cryptischer, en minder onschuldig, op de song ‘Safe word’ is onder meer: “choke me now / fuck me now / upload that dick into the cloud”. Wat dat exact wil zeggen kunnen we je helaas niet met zekerheid zeggen. Laat je fantasie de vrije loop.

En uiteraard is er doorheen de plaat héél veel mals, bestiaal gekreun te vinden. Het gaat vaak van “oooh” en “aaah”. Bij het hypnotische, iets meer up tempo ‘Hummin’ is de symbiose met de bass het meest geslaagd. Net zoals de teksten is de productie redelijk simpel. Geen technische hoogstandjes. Een baslijn, wat schuchter gitaargetokkel of een toevallige pianotoets, een soundeffectje hier en daar. Zoals op het nummer ‘Ellipsis’. Meer moet het eigenlijk niet zijn om een stomend resultaat te verkrijgen.

‘GRIP’ is een krachtige onderdompeling in de wereld van Afro-Amerikaanse queer’s. Nog het meest in de wereld van hun slaapkamer. Het album verdrinkt in lust en passie. Dit, in combinatie met een strakke productie en teksten vrij van schroom, levert een uniek album op. Het is een ode aan het liefdesspel en alles wat daar mee te maken heeft. Aan alle lieden die nog een Valentijnsdag hebben in te halen dit weekend: serpentwithfeet is een gouden tip. Zet gewoon rustig even deze plaat op wanneer je wederhelft in de buurt is. De rest zal wel vanzelf gaan vermoeden we.