Als muzikant is Ahmed Gallab een duizendpoot die nooit stilzit. Maar ook zijn soloproject Sinkane laat hij niet rusten. Zo heeft hij net zijn derde album ‘Mean love’ uitgebracht. Eenzijdig kan deze artiest evenmin genoemd worden. Elektronische soul vermengt hij probleemloos met Afrikaanse invloeden en funky baslijntjes, met vleugjes blues en snuifjes pop. Misschien kunnen we de oorzaak van deze variatie vinden in de vele projecten waar Gallab muzikale bijdragen aan leverde, zoals Caribou of Yeasayer. Of zou de verklaring meer liggen in de verschillende roots van deze man? Zo had hij al een brievenbus in Londen, Soedan en Brooklyn.
Wat de inspiratie voor ‘Mean love’ ook moge geweest zijn, het resultaat kunnen we zeker smaken. Op nummers als ‘Yacha’ of ‘Moonstruck’ haalt Sinkane zijn zachte falsetto boven, die perfect bij de gemoedelijke groove past. Maar het kan ook grootser dan dat. Zo worden in ‘New name’ de blazers uit de kast gehaald, en bij ‘Young trouble’ kan je niet naast de voortdurend aanwezige achtergrondzang kijken.
Ook al zijn de teksten vaak niet zeer uitgebreid en vergaand, toch laat Gallab op deze plaat diep in zijn ziel kijken. De beste kans hiertoe is ‘Son’, waar hij met zijn tedere gezang je zachtjes wiegt naar de afsluiter van de plaat, ‘Omdurman’. Dat lied breekt schalks met zijn voorganger door zijn vrolijk deuntje en licht verteerbare klanken.
Sinkane brengt vele verschillende geluiden en invloeden samen en mixt dit tot tien unieke en geslaagde songs. Elk daarvan heeft zijn eigenheid, en draagt op hetzelfde moment ook een duidelijke stempel van de maker. ‘Mean love’ is mooi in zijn eenvoud én zijn complexiteit.
Sinkane live aan het werk zien kan morgen in Gent (Big Next Festival, 13.09, info & tickets).
Album verdeeld door Konkurrent
