Sleigh Bells wordt in snelheid gepakt op ‘Kid Kruschev’

door Koenraad Stevens

Amper een jaar na het vorige studioalbum ‘Jessica rabbit’ komt Sleigh Bells met een nieuwe ep getiteld ‘Kid Kruschev’. Het New Yorkse noisepop-duo gaat daarin verder op de ingeslagen weg. Derek Millers luide gitaren en Alexis Krauss’ bezwerende stem gunnen je nog steeds weinig rust. De ep werd opgenomen in de bossen ten noorden van Brooklyn opdat het duo nieuwe muziek kon schrijven en opnemen “without pissing off neighbors”. Het logische gevolg is een plaat met vooral veel noise en weinig pop.

‘Kid Kruschev’ start sterk met ‘Blue trash mattress fire’, dat door de knappe opbouw de interesse aanwakkert en zin doet krijgen in meer. De ep zit meteen op kruissnelheid en dat verandert met ‘Favorite transgressions’ niet. Beide nummers laten zich kenmerken door behoorlijk badass lyrics als “I used to drink gasoline in the morning” – geen goed idee, lijkt ons – en “My past is littered with the bones of men who were fools enough to sleep on me.” Meer van dat, graag.

Helaas valt de ep vervolgens wat stil met tweede single ‘Rainmaker’. Noch de goedkope lyrics, noch de eentonige muziek slaat aan. “It was really never meant to be – you and me”: we zakken precies richting niveau van de gemiddelde Milk Inc.-song. Het gejodel van Krauss begint daarbij plots irritant over te komen: is dit wel nog steeds dezelfde band? Het is wachten op het rustigere ‘Florida thunderstorm’ vooraleer onze aandacht terug wordt aangewakkerd. Het komt als een welgekomen afwisseling na een opeenvolging van onderling inwisselbare liedjes en toont aan dat de band meer in zijn mars heeft dan hij op deze plaat laat zien. Slottrack en eerste single ‘And saints’ kan ons eveneens bekoren. We krijgen terug de onheilspellende en meeslepende sfeer van het begin. Jammer genoeg is het kalf dan al verdronken en volstaat deze afsluiter niet om ‘Kid Kruschev’ te reanimeren.

Enkele sterke songs dus, maar ook wat opvullers – te veel voor een ep. De nummers zullen allicht tot hun recht komen tijdens live optredens in broeierige, rokerige en donkere zalen. Voor een plaat ontbreekt het echter aan variatie en blijft het niveau niet altijd hoog genoeg. De fans zullen blij zijn met meer Sleigh Bells in hun platenkast, maar veel nieuwe zieltjes worden met ‘Kid Kruschev’ allicht niet gewonnen. Te snel nieuwe muziek willen uitbrengen? Onze voorkeur gaat in ieder geval uit naar een volwaardig album, ook al moeten we er dan net iets langer op wachten.