Vergeet Steak Number Eight: hier is STAKE. Uit de nog smeulende as verrezen, brengen dezelfde vier bandleden hun nieuwste ei ‘Critical method’ uit. Rauwer, strakker en vooral nog steviger dan voordien.
Het was even bang afwachten toen de band Steak Number Eight er vorig jaar plotseling de stekker uittrok. Het zware verleden achterna slepend, hadden de bandleden nood aan een frisse wind. Dat ze die samen konden opsnuiven en bundelen in STAKE, was vooral voor de fans een hele opluchting. ‘Catatonic dreams’, het eerste nummer van hun nieuwe plaat ‘Critical method’, werd al in mei gelost en zette meteen de toon: STAKE was duidelijk een nieuwe weg ingeslagen. Het jaartje zonder enige druk had hen zeker geen windeieren gelegd.
Reikhalzend keken de fans uit naar de release van het debuutalbum. Nu het er eindelijk is, mag het er best wezen. ‘Critical method’, de titeltrack en bovendien het eerste nummer op de plaat, hakt er meteen in met stevige gitaarriffs, afgewisseld met iets melodieuzere delen. Zelf beweert de band dat er in hun nummers meer referenties zitten naar de nineties. Dat is vooral te horen in ‘Doped up salvations’, waar frontman Brent Vanneste op zijn Kurt Cobains zijn beste grungebeentje voorzet. Verder werd net als bij de albums van Steak Number Eight ook op ‘Critical method’ een lomer, melancholisch gedeelte ingebouwd. Op twee van de acht nummers die de plaat rijk is, ‘Devolution’ en ‘Eyes fort the gold’, wordt voor zo’n weemoedig geluid gekozen.
Als we na dit debuut één ding kunnen concluderen, dan is het wel dat we ons absoluut geen zorgen moesten maken over het mogelijk verdwijnen van de sound van Steak Number Eight. Integendeel: we hebben het gevoel dat de mannen na vijftien jaar hun tweede adem hebben gevonden. Het feit dat ze een contract kregen bij het gerenommeerde Britse Hassle Records bewijst dat er ook in STAKE heel wat potentieel zit.
STAKE trekt vanaf november op Europese tournee. Een Belgische stop voor de release van hun nieuwe plaat maken ze in Brussel (28.11 in de Ancienne Belgique).
