We kunnen er ergens inkomen als jij de gimmick van The Hives intussen al een beetje beu bent. Elk jaar passeren ze wel ergens op een of ander zomerfestival. Hun publiekstrucjes zijn nog steeds dezelfde, en frontman en meisjesidool Howlin’ Pelle Almqvist is nog steeds de vleesgeworden arrogantie. Op de duur wordt het voorspelbaar, maar je moet het de garagerockers nageven: ze slagen er elke keer wel moeiteloos in om een feeststemming te creëren.
Het probleem van hun hilarische livereputatie is dat je wel eens zou vergeten dat The Hives ook nog platen maken. Hun vorige dateert al van vijf jaar geleden, en dan wordt er automatisch halsreikend naar de nieuwste worp uitgekeken. Zo ook met ‘Lex Hives’, studio-album nummer vijf en het eerste op hun eigen label. Wie de cd beluistert, kan zich ongetwijfeld afvragen waarom we hier vijf jaar op hebben moeten wachten. De explosieve cocktail van garagerock en popgevoelige melodieën hebben we van deze Zweden al eerder en beter gehoord.
Toch is die voorspelbaarheid tegelijkertijd hun grootste troef. Eigenlijk wisten we al voor we de plaat oplegden waar we ons aan konden verwachten. Van The Hives verwacht je geen baanbrekende gitaarlijnen of diepzinnige teksten over de zin van het leven. Je verwacht gebalde riffjes en messcherpe refreinen, die eigenlijk al geschreven zijn voor de festivalweides en concertzalen. En als we dat in ons achterhoofd houden, moeten we concluderen dat de cd toch bijlange zo slecht niet is.
Zeker over het begin valt er geen kwaad woord te zeggen: opener ‘Come On’ doet wat denken aan ‘Wreckin’ Bar’ van The Vaccines. Dezelfde power, even kort, alleen iets simplistischer: de tekst bestaat uit de zinsnede “come on”, die dan een keer of zestig herhaald wordt. Niet het meest geïnspireerde moment uit de muziekgeschiedenis, maar het is wel een minuut die de plaat perfect inzet. Ook eerste single ‘Go Right Ahead’ mag er zeker wezen, vanwege – alweer – de hoge aanstekelijkheidsgraad van het refrein. ’1000 Answers’ voelt dan weer aan als een opgekuiste versie van hun eigen smerige garage-hit ‘No Pun Intended’.
Andere hoogtepunten van de plaat zijn het aan Band of Skulls referende ‘I Want More’ of vooral ‘Patrolling Days’: zeker vanaf de brug is het heerlijk meekwelen met Pelle geblazen – wij excuseren ons nu al bij de buren. Andere songs zullen we dan weer niet teveel meer opleggen: ‘Wait A Minute’ mist spanning en is net iets te simplistisch, en ‘Take Back The Toys’ voelt teveel aan als een gedwongen herhalingsoefening van ‘Hate To Say I Told You So’, een van de nummers waarmee deze knotsgekke bende echt kon doorbreken.
In het slot bemerken we wat meer variatie: in ‘Without The Money’ wordt het tempo danig teruggeschroefd en zorgt een orgeltje van den Aldi voor een komische noot. ‘My Time Is Coming’ begint dan weer met een hilarische diepe intro van Pelle, die als een duivelspriester het publiek toepreekt. Het zijn dergelijke elementen waardoor we The Hives altijd wel fijn zullen vinden: als de muziek niet veel meer voorstelt, valt er nog altijd wel wat te lachen. Maar eindigen doen ze nog steeds met een knal, want ‘Midnight Shifter’ is een opzwepende tune die na een tweetal luisterbeurten onvermijdelijk blijft hangen.
Twaalf nummers op een half uur tijd: The Hives houden het nog steeds kort en smijten alle ballast overboord. Al bij al hebben ze het veilig gehouden: op hun vorige plaat ‘The Black and White Album’ stonden nog enkele vreemde experimentjes – luister maar eens naar T.H.E.H.I.V.E.S.. Daar is nu nauwelijks nog sprake van. Die voorspelbaarheid kan ‘Lex Hives’ weleens de das omdoen. Anderzijds is het goed dat onze favoriete Zweden zich beperken tot datgene waar ze echt goed in zijn.
En laten we niet flauw doen: deze langspeler is ongetwijfeld ook geschreven met het oog op hun druk gevulde concertkalender. Iedereen die de passage van The Hives in de AB in 2007 meemaakte, zal wel snappen waarom deze jongens voor eeuwig een guilty pleasure zullen blijven. Als ze nog zo complexloos en aanstekelijk blijven rocken als op deze plaat, dan zijn we in feite al tevreden.
The Hives spelen binnenkort in Hasselt (Pukkelpop, 18.08, info & tickets) en Amsterdam (Melkweg, 28.11, info & tickets).
Album verdeeld door Sony Music